19. Hafta Konuklarımız

Yok öğretmenim zeynep zehra hocamızaydi söZüm sükut-u hayali anlatmış ya...

  yanlış anlamışım bana sandım

Bende dinlediğini hiç görmedim.

----
Değerli konuklar, bugüne kandile özel mesajlarınız alalım lütfen.

Hatay'ımın meşhur peynirli künefesi...

Tatlı yiyelim daha da tatlı konuşalım

Kandiller Yaradan'a yaklaşma konusunda bulunmaz vesileler.. Tüm islam aleminin, Regaib Kandilini vesile kılıp önce Allah'a sonra kalplere yakınlaşması duasıyla..
(Künefe için ayrıca teşekkürler )

Mesela eğitimhane de olmazsa olmaz dediğiniz kişi ya da şey nedir

Eğitimhane başlı başına -yekvücut- var hayatımda.. Tanıdığım güzel insanların, hiç tanımadan öğrendiğim farklı bakış açılarının, öğretmenliğimi binlerce defa sorgulatan hazırlanmış dosyaların adresi benim için.. (Yahu bu kadar güzelini nasıl yapmış helal olsun diye içimden birçok defa geçirten onlarca dosya, sunum gördüm)

Ben konukları çoook sevdim
Şuan 2 dklığına bakma fırsatım olduğu için sadece kimin konuk olduğunu görebildim,okuyamadım sayfaları,sizleri vaktim olduğunda sayfaları okuyarak tanımak bana keyif verecek zümrelerim..
Hayırlı olsun konukluklarınız

Konukluğunuz hayırlı olsun Oğuz(ZeynepZehra) kardeşim.

En beğendiğiniz,hatırası olan şiirinizi yazar mısınız?

 Arkadaşlarım konukluğunuz hayırlı olsun.
Henüz yazılanları okuyamadım.O yüzden soruldu mu bilmiyorum.Ben ilk sorumu zeynep-zehra öğretmenime sormak istiyorum.
  Yazılarınızı takip eden biri olarak ,böyle yüreğe dokunan yazılar yazmanızda Iğdır'ın payı var mı?Yoksa siz hep böyle miydiniz?

Füsun öğretmenim ,sizleri tanımak onur verici.

Eğitimhanede en etkilendiğiniz bölüm hangisiidr?

Sükut u Hayal öğretmenim ,sizleri tanımak onur verici.

Eğitimhanede en etkilendiğiniz bölüm hangisiidr?

Konuklar karışmasın öğretmenim

Hocam anketi kitliyoruz.
Bu haftanın konukları
Zeynep Zehra Hocam
Arıpınar
FüsunHoca

Sükut u Hayal öðretmenim ,sizleri tanýmak onur verici.

Eðitimhanede en etkilendiðiniz bölüm hangisiidr?

Sevgili öğretmenim ben konuk değilim düşüncenız için çok teşekkürler..

Konuklar karýþmasýn öðretmenim

Hemen müdahale neyse beni mmerak eden yok zaten

Konukluğunuz hayırlı olsun Oğuz(ZeynepZehra) kardeşim.

En beğendiğiniz,hatırası olan şiirinizi yazar mısınız?

Öncelikle teşekkür ediyorum..

AĞLATMA
Eylül ağlıyordu
Geçmişinde bir aydınlık bahar
Umutlarında taze yarınlar
Şimdi dalından düşen yaprak
Bahanesi sonbahar..
Eylül ağlıyordu
Kanadı kırılmış dalın
Mecalsiz yaprağı
Sararıp solan umut
Şimdi aşkı olmuş toprağın..
Ki toprak beklemez
Bilir ki gelecek
Ağlasa da Eylül
Yaprağı terk edecek..

Eylül ağlıyordu
Gözyaşları dahi viran
Bir köhne çınar yaprağı
Bir sokak lambası
Sararmış
Kararmış
Atıversen küsmez
Satıversen gücenmez..

Bakışlarında sevdanın
Kim gördüyse Eylül’ü
Kim şahit olduysa
Hüznüne yaprağın
Kim artık beklemiyorsa
Eylül’e ağlıyordu…

(Nişankaya'da (eski görev yerim) bir gece yarısı uykudan uyanıp yazdığım şiir.. Belki yokluktan, belki 'yokluğundan', belki de gelmeyeceğini bile bile.. Hüznün en doruk noktasındaki ağıdım bu şiir.. Her okuduğumda Eylül'le özdeşleştirdiğim varlığın gözyaşları, Eylül'e sevdalı olanın gözyaşları.. Karışsın gitsin isterim.. Gözyaşlarıyla buluşamayanların buluştuğunda gözyaşları dinecektir belki gönül sızım..

zeynep_zehra öğretmenim konukluğunuz hayırlı olsun, sizi görmek çok güzel

sizin basit bir kişiliğe sahip olmadığınızı düşünüyorum.zeki, soran sorgulayan, fazla düşünen,acı çekmesi gerekiyorsa bundan kaçmayıp acısını çeken,hassas, sanatçı ruhlu, insanlara ve olaylara anlamlar yükleyen bir arkadaşımız olduğunuzu düşünüyor, sizi takdir ediyorum.
ama hayat bu şekilde daha yorucu ve yıratıcı bir hal alıyor.
bu zorluğu yaşıyor musunuz? hiçbirşeyi takmayan, daha gamsız, daha basit bir insan olmayı ister miydiniz?

Hemen müdahale neyse beni mmerak eden yok zaten

Kurtuluşun yok zümrem, öyle tek soruyla

Senin de sıran gelecek

zeynep zehra öğretmenim konyanın neresi bende konyalıyım 2 yıldır gidemedim çoook özledim

Arkadaşlarım konukluğunuz hayırlı olsun.
Henüz yazılanları okuyamadım.O yüzden soruldu mu bilmiyorum.Ben ilk sorumu zeynep-zehra öğretmenime sormak istiyorum.
  Yazılarınızı takip eden biri olarak ,böyle yüreğe dokunan yazılar yazmanızda Iğdır'ın payı var mı?Yoksa siz hep böyle miydiniz?

Teveccühünüz olmuş değerli öğretmenim, teşekkürler defaeten..
Yazmaya 1996 yılında Türkçe öğretmenimin günlük yazmayı zorunlu tutmasıyla başladım. Yazdığım onlarca defterin hiçbirini atmadım.
Şu anki yazdıklarımın niteliğini belirleyen ana unsur ise şüphesiz Iğdır. Dağ köyündeki lojmanımda beni o lojmandan kurtaran yegane etkinlik yazmaktı çünkü.. Yazdım.. Durmadan yazdım.. Gecelerce, günlerce, onlarca eleştiriye aldırmadan inatla yazdım.. Sonra bir mucize oldu; aşık oldum.. Hem yalnızdım, hem aşık, hem de inatla gelmiyordu.. Yazmak için her şey müsaitti hasılı.. Acı kokuyordu yazdığım her şey.. Duygu sömürüsü yapıyorsun bu kadar da acıtasyon olmaz diyordu kimileri.. Aldırmıyor yazıyordum.. Yaşadıklarımı yazıyordum. Yaşadıklarımın ruhuma sirayet şeklini yazıyordum..
Türkçe öğretmenim olmasa muhtemelen yazmaya başlamayacak, o dağ köyüne atanmasam muhtemelen yazmaya devam etmeyecek, aşkı tanımasam acıyı tatmayacaktım.. Yıllarca tek başına görev yapan biri olarak yazmak müthiş bir terapi yoluydu..