İyi geceler değerli hocalarım.
Yolculuk vakti geldi çattı.Bi yandan giderek eksilen ailemizle buruk bayram mutluluğu,telaşesi.. Diğer yandan yolculuk hazırlığı derken baya yorucu koşturmacalı 2 gün geçirdim.Bir yandan miniklerimi çok ama çoookk özledim.Onlara kavuşacak olmanın mutluluğunu yaşıyorum için için
Bir yandan dolu dolu geçirdiğim 3 aydan sonra ailemden ayrı kalmanın hüznü..
Ailemi ardımda tedirgin hatta diken üstünde bırakıyor olmanın hüznü de ayrı tabi.. Ne kadar gittiğim yerden, orda edindiğim güzel dostluklardan, bulunduğum yerin halkından, velilerimden, komşularımdan hatta esnafından ve tabi ki dünyalar iyisi ev sahibimden memnun ve emin olsam da gittiğim yerin adı,bulunduğu konum ve tabi bir şekilde haberlerde adının geçmesi ürkütüyor ailemi ister istemez.Çok şükür içimde en ufak bir tedirginlik yok. Sadece ailemi yeterince sakinleştirememenin hüznünü yaşıyorum.
Bilmiyorum neden ama yazmak, paylaşmak istedim. İçimi dökmek ihtiyacı belki. Belki de az çok aynı yollardan geçmiş,benden bin kat tecrübeli hocalarımdan tavsiye alma ihtiyacı..