içim cız etti.
Sorma hocam. Kah güldük, kah üzüldük. Merak ediyorum. Bundan 1 sene sonra burada yaşadıklarımıza, hoş bir seda mıydı diyeceğiz? Yoksa 15 yıl sonra kaybolmuş nesil diye mi anacağız. Şaka yapmıyorum. Öğlen saat 15.00'ten beri bilgisayar başındayım.
En az 18 veli ile tel görüşmesi, tüm idareciler ile özel görüşme, sağlık ve cenazesi olan arkadaşlara saygı ve hürmet, hiç bir derse 5 dakikadan fazla katılmadığı halde, arsızca yarın ki ders saat kaçta diyen ayrı bir veli...
Halbuki niyetim 1 haftalık, ders programı oluşturup, interneti en ucuz nereden alırım diye araştırma, belki grafik tablet araştırması, en az 5 sayfalık ders dökümanı oluşturayım, diye düşünürken, eba destek noktasının okulumuzdaki ilk öğretmeni olmayı hesaplarken, başka çocuk sınıfa gelirse göndermem diyen bir başka veli....
Elon Muska gidip iş isteyeceğim, hatta ilk yapay zeka çipini bana takmasına gönüllü olacağım. Bu ne stres yahu.
İsyanımı mizaha döküyorum arkadaşlar, gerçekten. Şurada dertleştiğimiz bir avuç insan olmasa, benzer duyguları yaşamasak, çoktan Manisa ruh ve sinir hastalıkları hastanesine yer ayırtmıştım.Keserlerse kessinler, ekdersi. Telefonu satıp daha da almam.