Bir kez daha anladım ki bizler rahat ve huzurlu olunca bu durum sınıfa da yansıyor.
Merhabalar öğretmenim, o anlarda sınıfınızda olmak isterdim, inanınız.
Bir öğretmenin minikleri ayna gibi görmesi bu olsa gerek. Biz neysek onlar öyle görünüyor.
Çocuklarıma oyun oynarken çocuk gibi, konuşurken de büyük gibi davranırım...
Ne güzel ifade buyurmuşsunuz. O tatlı yumurcakların kalbine giden yol onlara değer vermek, kendilerini önemli hissettirmek kısacası onlar gibi olmaktan geçiyor. Sıcak bir baş okşamasının, sevgi dolu bir öpücüğün nelere kadir olduğunu hepimiz biliyoruz.
En önemlisi de;
Hayırlı ahlaklı bireyler olarak yetişsinler.
bu değil mi öğretmenim. Toplum olarak en büyük eksiğimiz ne matematik ne fen ne de sosyal bilgiler, en büyük eksikliğimiz ahlaklı bireyler. Diğer bütün bilgileri sıfıra, ahlakı da 1'e benzetirsek, en sona gelen 1'in değeri olmadığı ve sıfırlara değer kazandırmadığı gibi ahlakın en sona bırakıldığı öğrencilerde de diğer bilgilerin bir değeri kalmıyor. Bizler ne zaman ahlakı yani 1’i, sıfırların önüne geçirebilirsek o zaman başarmış olacağız inşallah. Rabbim bunun için hepimize güç, kuvvet ve sabır versin. Bu başarıyı sağlayacağımıza inancım sonsuz. Hepinize saygı ve selamlarımı sunar, hayırlı bayramlar dilerim.
