genel tekrarlar yapıyoruz ve konuları hep unutmuşlar....aynı öğrenciler anlamayan da unutan da...
((
Sayın hocam sanırım bütün öğretmenlerin ortak derdi bu ama biz öğretmenler her zaman bütün öğrencilerimiz en üst düzeyde başarı göstersinler diye arzu edip sürekli bunun için üst düzey gayret gösteriyoruz.Özellikle sınıf öğretmnelerinşin bu gayretleri her zaman takdiri hak ediyor diye düşünüyorum Ama maalesf bir gerçek varki; eğer özle seçme öğrenci değilde, rastgele seçilmiş öğrencilerden oluşan biir sımnıfımız varsa,mutlaka akademik olarak başarılı; orta düzey veya başarısız öğrenci olacaktır.Ben böyle deyince bazı arkadaşlar öğrencileri önceden ön yargı ile başarısız mı kılalım diye düşünüyorlar ama öyle değil.Bu doğal bir sonuç.Tabiki bizler her öğrencinin olabilecek en üst düzeyde olmasını istiyor ve bunu için çok fedakarca çalışıyoruz ama bazen yapılabilecekler sınırlı oluyor.(Vermeyince Mabud, neylesin Mahmut misali)Sonuçta biz müfredatı öğrencilerimjize tam olarak kavratabilsek(keşke) SBS veya LGS gibi sınavlarda sorular müfradattan çıktığına göre her öğrencinin soruların en az %90'ını doğru yapması gerekir.Bu nedenle, bence bizler her şeyden önce davarnış yönüyle ve kendine güven yönüyle başarılı öğrenciler yetiştirmeye çalışmalıyız.Akademik başarısı olan zaten bir sınıf öğretmeni gayretiyle başarıyı yakalıyor.Ama benim üzerinde durduğum o akademik başarıyı yakalayamayan öğrencilerin asla bir eziklik yaşamadan ama bir disiplin içinde kendi benliklerini bulmasıdır.Benim etrafımda veya arkadaşlarımın arasında "okul hayatında çok da başarılı olamayan, ama hayat okulunda çok başarılı olabilen" insanlar var.Bunun tam tersini yaşayanlar da var.. Demekki bir yerlerde ufak da olsa bir yanlışlık var diye düşünüyorum.İşte bizler bu yanlışlığı düzeltecek adımları ve uygulamaları hayatın ilk adımı olan ilkokulda yapabilmeliyiz.Gündelik telaşlarla uzun vadeli hedefi gözden kaçırmamalıyız.Ben bütün sınıf öğretmenlerinin bu konularda büyük bir gayret ve fedakarlıkla çalıştığına ve her öğrencisi için ayrı bir emek harcadığına inanıyorum.Bazen öyle oluyorki; bir sınıf öğretmeni okuttuğu onlarca öğrencisini yıllar sonra ayrı ayrı hatırlarken, o öğrencilerin bazıları ömürlerindeki tek ve ilk olan sınıf öğretmenlerinin adını ble hatırlayamıyor.Ama o öğretmendeki azim, gayret ve fedakarlık hiç bitmiyor...
