Bu da benim veli mektubum... Sizce nasıl olmuş Sevgili zümrelerim...
Sevgili Velim;
Geleceğimizin umutlarını dünyaya getiren, bakan, büyüten, bu günlere getiren değerli insan; yavrusu için gecesini gündüzüne katan, yemeyip yediren, giymeyip giydiren, bin bir türlü umutlarla bu günlere getiren ulvî kişi;
Bizlere teslim ettiğiniz emanetinizin büyük bir hızla öğrendiğini, geliştiğini, yaşama hazırlandığını her geçen gün gözlemlemekteyim. Her çocuk özeldir, güzeldir; fakat bu özelliğini ve güzelliğini her çocuk farklı şekilde yansıtır. Hiç öğrenmediğini düşündüğümüz çocuklar kimi zaman bilinçaltında öyle şeyler öğrenirler ki, bunu insan normal düşüncelerle anlayamaz. Çok şey öğrendiğini düşündüğümüz çocuklarda kimi zamanlarda bütün bu öğrendiklerini, öğrenmemiş gibi davranabilmektedir.
Ömür uzun bir süreçtir ve neleri getirir, neleri götürür bilinmez. Bu süreçte biz ebeveynler; çocuklarımızdan kendi beklentilerimizi gerçekleştirmelerini beklemek yerine; onların hayallerini gerçekleştirme yolundaki çabalarına destek olup; bu uzun hayat yolunda köstekleri değil destekleri olmak zorundayız. Şöyle ki çocuklarımız etik olmayan, insani değerlerin yaşanmadığı ortamlara kayabilir. İşte o ortamlara kaymadan çocuklarımızı gözlemlemeli; onlara çeşitli alternatif hayatlar sunmalı; tercih hakkı tanımalıyız.
Onların meraklı bir şekilde öğrenme döneminde olduğunu unutmadan sürekli öğretme ve olumlu model olma yolunda ilerlemeliyiz. Çocuklarımız bizim istediğimiz hayatı yaşamak zorunda değiller. Zaten belli bir yaştan sonra da bizim baskılarımıza ayak uydurmayacaklardır. Bu nedenle daha onlar küçükken aileye bağımlı değil bağlı olmasını öğretmeliyiz. Çocuğunuz sizden korktuğu için değil, sizi üzmemek için yanlışa gitmemelidir. Size bağımlı olduğu için değil, bağlı olduğu için yanınızda olmalıdır.
İşte bu yolda ilerlerken bazı dönemeçler vardır. Okula başlama, karneler, sınavlar, başarılar, başarısızlıklar, doğrular, yanlışlar… Çoğu zaman çocuklarınızla gerek duygusal, gerek üzüntülü, gerekse çok mutlu anlar yaşayacaksınız. Lütfen çocuklarınızın sizin içi ne kadar değerli olduğunu düşünün; ondan sonra karne vb gibi durumlarını değerlendirin. Çocuğunuzun sizdeki değerine göre onu mutlu edin; siz de mutlu olun…
Sevgi, saygı ve hürmetlerimle…
Sınıf Öğretmeniniz
Sümeyya AVCI…
