ben ne yapacağımı anlayamadım.yani istediğim yere atanabilmek için ne yapayım.yıllarca doğunun en ücra köylerinden birinde görev yaptım.su-elektrik-telefon yok.6 ay yollar kapalı..araç yok.bir başıma...ben artık eski ben değilim...hayatım değişti oradan sonra.puan toplıycaz da eşimize kavuşçaz diye kendimizden olduk..ne toplanmaz puanmış.atanamıyorum.yetmiyo işte vatanın zor şartlara sahip topraklarında kendini paralamak.yetmiyo hizmet vermek.il milli eğitimle görüştüm.atanamazsın dediler..boşuna umutlanma ücretsiz izne ayrılsam bir daha puanım artmıycak.ücretsiz izinde beklesen de o puanla burda hiç bi dönem yerleşemezsin dediler.en az bi 50 puan toplamam gerekiomuş.şimdi bulunduğum okul yılda 10 puan veriyor.siz hesap edin artık.ne yapacağımı şaşırdım.1 ay sonra düğünüm var.hiç heyecanım hevesim kalmadı.
hocam umarım yarın hepimiz muradımıza ereriz..herkes bu uygulamadan dolayı bir şekilde mağdur oldu..güçlü olmak lazım..yarın vermeselerde eylemlere devam etmek lazım..eğer vermeseler vay mebin haline gelecek eylemde oradaki kitleyi düşünmek istemiyorum