Oğullarımın delikanlılığa iyiden iyiye alıştığını ve bu rollerini pek sevdiklerini en çok bu yıl hissettim. Galiba benim de çok hoşuma gitti bu rolleri.
Onların büyüdüğünü, göz göze gelebilmek için başımı epeyce kaldırmam gerekmesi garip ve gurur verici bir duygu...
Gelecek yıl bu zamanlarda artık şimdiki sınıfımdaki öğrencilerimle olamayacağım. 2011 onlarla olabileceğim son "geçen yıl" olarak hafızalarımda yerini alacak. Hayırlısıyla onları bu yıl yuvadan uçuracağım...
Yoğunluğun tavan yaptığı bir yıl...
En önemlisi her sabah nefes alarak yeni bir güne merhaba diyebildiğimiz bir yıl olarak anımsanacak...
2012'nin hafızalarımızda güzel anılar bırakması dileğiyle...