Vay 4+4+4 dediler, onu bekledik. Kim norm dışı olacak edecek derken aynı kasabadaki ilk okulları birleştirdiler. Branşçılar orta okula gittiler diye sevindik.
Sonra alan macerası çıktı. Sistem değil ama kişiler dirlik vermedi. Kızım sınavda ne yapacak diye gerildik.
Hergün temizlik,çamaşır, yemek derken aynaya bir baktım ki abooo
Ne zaman geçti bunca sene?
35 Yaş Şiiri'ni 42'ye girerken söylemek de bir başka güzel geldi ;
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
......
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
