Zuli hocam 2012 yılında zorunluluktan kimya branşına geçmek zorunda kaldım.O dönemlerde bunu kabullenmek çok zor geldi.14 yıllık sınıf öğretmenliğinden sonra lisede çalışmak ,başlarda kabul edilebilir değildi.Atandığım okulda da norm fazlası olunca 1. dönem yine görevlendirmeyle ilköğretimde 1. sınıfları okuttum.Hem de havalara uçarak .Fakat 2. dönem yerime öğretmen atanınca görevlendirmeyle lisede çalışmam zorunlu oldu.O zamanlar artık bundan kaçış olmadığını ve kabullenerek o alana yoğunlaşmam gerektiğini farkettim.14 yıllık sınıf öğretmenliği tecrübesinin her şeye bedel olduğunu o zaman anladım.Aslında lisedeki öğrenciler de çocukmuş bunu gördüm. Büyüklerle iletişim kurmanın güzelliğini fark etmeye başladım.En önemlisi alanımı özlediğimi fark ettim.Ders çalışmak,bilgileri hatırlamaya çalışmak bile bir süre sonra zevkli gelmeye başladı.Yenilendiğimi,tazelendiğimi hissetim.Büyük oğlum o sene 6.sınıfa geçmişti.Aslında çocuğumla birlikte ben de büyümüş ve onun dilinden daha iyi anlayabileceğim bir yere,gençlerin arasına katılmıştım.Yani işin özü durumu kabullenip bu alanda nasıl iyi olurum ,kendimi nasıl yetiştiririm, ona yoğunlaştım.
Geçen sene asıl okulum olan meslek lisesinde çalışmaya başladığımda daha rahattım.Çünkü artık durumu kabullenmiştim.İstanbul gibi bir yerde evim okuluma oldukça yakın bir yerdeydi .Boş günüm ve boş saatleri vardı.Boş saatlerimde" filanca öğretmen gelmedi hocam,onun sınıfıyla ilgilenir misin?" diyen yoktu.
Tabi haz olarak bakacak olursak sınıf öğretmenliğinin hazzı elbette branş öğretmenliğinde yok.Hala küçük çocukları görünce gözlerimin içi gülüyor.Ama ne yapalım ,işin hep olumlu taraflarını görmeye çalışarak yola devam dedim.Hatta geçen sene bizler için geri dönüş hakkı verildiğinde tekrar alan değiştirmeyi istemedim(İlk zamanlarda hak verilir verilmez geçerim dememe rağmen).
Umarım sizler için de her şeyin hayırlısı olur.
hocam gerçekten bu aşamaları geçmek öncelikle büyük bir sabır gerektiriyor evet ilkokuldan sonra liseye geçmek çok zor her şeyden önce psikolojikmen yıpranıyorsun buda çok önemli sizi bu anlamda kutluyorum ama ben sizin gibi alışıp meslek hayatımın sonuna kadar kabulleneceğimi hayal bile edemiyorum umarım alan değişikliği olur ve bizlerede dönüş hakkı verirler