Gerçekten üzülüyoruz...
biliyorum dile kolay demek ''üzülme''...
sizlerin ne yaşadığını en iyi ben anlarım
yazın 7 ilin açıldığını görünce bayıldım ve gözlerimi hastanede açtım
ailem perişan oldu babam kanseri yeni yendi adamcağızın kanser tekrar edecek diye bütün yaz babama mutluluk oyunu oynadım geceleri yatağın içinde ağladım babacığım sandı ki ben çok mutluyum
tamam dedim baba sen üzülme ben daha üzülmiycem tayinim çıkmadı diye sen yeter ki üzülme bak ben unuttum dedim...(ama tabi yalandı)
upuzun olan saçlarım döküldü kafamda kellik başladı mecbur kısacık kestirdim saçımı omzumun altına gelen saçlarımı erkek gibi kestirdim
diyeceksin ki neden bu kadar perişan ettin kendini
nedeni basit 7 yıldır ben benlikten çıkmışım zaten benim köyde perişanlığımı bilen yok
ne çektiğimi bi allah bilir bi de ben
e benim hakkım değil mi artık evime gitmek!!!!!
işte üzüldüğüm buydu!!!!!!
ama kurban olduğum allahım bana bi kapı kapadı birini açtı şimdi mutluyum isterse tek.tas ı kaldırabilirler beni ilgilendirmiyo şuan tekrar üni okuycam ve artık bundan nasılsa haftada bir günüm boş...sorna tekrar alan değişitircem inş.
hayatta herşey kader kısmetmiş..
sınıf öğrtmeni arkadaşlarımın şimdi kapılar kapalı görünüyo ama bence herşey tersine de dönebilir kimbilir...
