bir veli olarak çok haklısınız fakat siz ne kadar çocuklarınızı düşünüyorsanız biz de çocuklarımızı düşünmek zorundayız. ben ikizlerimi 4 aylıkken bıraktım babanneye. süt izni kullanamadım sütüm kesildi.her sabah 6 buçukta evden çıkıp akşam 6 da evde oluyorum. çocuklarımın huyunu bile bilmiyorum. ne severler bütün gün ne yiyorlar ne içiyorlar. babannemiz tek başına bakmak zorunda çünkü 1, 500 tl ev kredisi, 700 tl yol parası kesin giderler. ne bakıcı tutabiliyorum ne ücretsiz izin alıyorum. benim gibi ben den daha kötü durumda olanlar mevcut. biraz da bizim durumumuzu düşünsünler. hergün gelirken beddua ediyorum günaha giriyorum ama..elimden gelen tek şey... üzgünüm...
siz yine babaanneye bırakıyormuşsunuz ben memlekete gelmeden önce bakıcı bulurum umuduyla gittiğim Van/Saray da kızımı 1 yaşındayken lojmanda uyutup kapısını kilitleyip Allah'a emanet edip okula gidiyordum. yavrum ağlıyor muydu, ağlayıp ağlayıp uyuyor muydu haberim bile olmuyordu. uzun teneffüste koşa koşa lojmana geliyordum, uyandırıp altını değiştirip mama yapıp okula yanıma götürüyordum. sınıfta öğretmen masasında oturuyordu yavrum ders bitene kadar. şimdi belki de bu nedenle kızım bir gün bile koşup anne deyip sarılmadı bana. şimdi düşünüyorum da yavrularımız ziyan oluyor.
çok şükür şimdi kendi memleketimdeyim ve bu atamada merkeze çıktı tayinim. kızım da şu an 3. sınıfta.
