Nasıl kurmayayım hocam sen söyle?
1- Bağcılarda çalışıp şişli ye geliş gidiş yapıyorum. Günde 1-1 buçuk satim yolda. Kontrat imzalayıp bağcılarda otursam ve yarın alan değişikliği olsa ya bir yıllık parayı vereceğim ya da anadolu yakasına çıksa da tayinim bağcılardan geliş gidiş yapacağım. Bu yüzden evim yok.
2- Oğlumu zoraki eşimin ücretli çalıştığı okula "geçici" olarak gönderdim. Çocuğu olan bilir kreşe yazdırıp başka bir yere kaydını alsam çocuk çok etkileniyor. Geçen yıl servis sorunu yüzünden bunu yaptığımda çocuk tuvalet eğitimini sıfırladı ve 6 ay geriye itti. Şu an bile hala eski sınıf arkadaşlarını anlatıyor allahtan annesi o okulda da her tenefüs gidip güven veriyor.
3- Velilerim neredeysen öğrendiyse alan değişikliği belkediğimi öğrenmiş bana her gün hocam gidecekseniz bizim çocuklara yazık etmeyin ya erkenden gidin ya da hiç gitmeyin diyorlar. ben de onlara bugün yarın belli olur diye diye rahatlatıyorum nereye kadar.
4- Elbette ki işimi aksatmıyorum elimden geleni yapıyorum. Bu anlamda hiçbir zaman sorumsuz biri olmadım. Sınıf defterimi bile günü gününe doldurup akşam hazırlanarak okuluma gidiyorum ama ben de insanım bazen kendimi istemediğim ruh hallerinde bulabiliyorum. Sınıfta en çok bağırıp çağırdığım günün memurlar netteki alan değişikliği olmayabilir yazısını okuduğum zaman olduğunu hatırlıyorum.
Son- Sonuçta biz de etten kemikten insanız ve duygularımız var. hevesleniyoruz hayal kuruyoruz ve KIRILIYORUZ. Çocukların suçu yok diyorum sürekli ama birinin bu suçu alması gerekmiyor mu?
Bu arada bilinmesini isterim ki ben edebiyatı gerçekten çok sevdiğim için istiyorum. Yoksa puanım fena değil. yerim de öyle. Orada kalıp 3 yıl sonra çok daha iyi bir yere de geçebilirdim ama ben sınıfta edebiyat konuşmak istiyorum.<
ya arkadaşlar siz normal hayatınızı bunun üzerine mi kurdunuz.evet alan değişikliğini sabırsızlıkla bekliyoruz. olursa -ki olacağına inanıyorum- mesleğimizi çok daha verimli yapacağız.
ama olana kadar sınıfımızı, öğrencilerimizi ihmal etmemeliyiz diye düşünüyorum. bu vaktin en azından yarısını keşke öğrencilerimize ya da ailemize çocuklarımıza ayırsak, kitap okusak daha güzel olmaz mı.biraz relaks lütfen. içinde bulunduğunuz durumun ve anın tadını da çıkarın...tadı kaçmış olsa bile...
