Öğretmenim, ben yol ayrımındayım.
Ya ilçemde kalıp norm fazlası olacağım.
Ya da 1000 km uzakta bir şehre gideceğim.
Düşünme, araştırma safhasındayım.
İyi düşünün diyeyim o halde.
Senelerce tayinimin çıkmasını istemiştim başka bir şehre. Çıkmadığı için de üzülüyordum. Hatta bu sene açılan iki okula da o günkü aklımla tayin isterdim bile. İyi ki çıkmamış zamanında. (Ki ilçesi de, çevre de, okul da çok iyiydi.) İl içinde iyi bir okul bekleyeceğim. Sonuçta ailemin yanındayım. Sizde durumlar nasıl bilmiyorum fakat iyi düşünün, her türlü düşünün tartın öyle karar verin. Zor biliyorum ama zor olmaması adına gerekiyor düşünmek.
Ben artık olmayan, geciken şeylerin üstüne düşmüyorum. Keşke bunu uzun seneler önce fark etseymişim, diyorum. Demek ki bunun da bir zamanı varmış. Ya da ben yeni akıllandım (: bilemeyeceğim orasını.