çarşamba gecesi baya yağmıştı ama dün sabah kalktığımda yağmur yoktu güzel güzel hazırlşanırken sekiz buçıktı çocuklardan biri geldi kapıyı bir açtım şarıl şarıl yağmur yağıyor öğretmenim tören yapacak mıyız diye sordu siz okula gelin de karar veririz dedim yağmur dinecek gibi görünmeyince de muhtarı arayıp köy meydanında değilde okul bahçesinde yapacağız ağaçların altı fazla ıslanmıyor dedim anons ettirdim. sıraları çıkartıp alanı hazırladım ama ses sistemi hazırlama şansım yoktu mikrofon olmadığı için konuşmalar şiirle duyulmadı, müzik sesi geniş alanda duyulmadı törenin ilk 15 dakikasında ahmak ıslatan tarzında yağmur atıyordu sonra yağmadı ama çok soğuk oldu çocuklar da bende çok üşüdük. mümkün olduğunca eğlenceli geçmesini istedim ama hiç içime sinmedi açıkçası.
köydeki son törenimin çok daha güzel geçmesini hayal etmiştim ama kısmet değilmiş
işin kötüsü bir daha yağmur yağmadı da hiç hava açıldıkça açıldı keşke cesaret edip gitseymişiz köy meydanına diye içimde kaldı ama artık yapacak birşey de yok malesef
