3 Aralık Dünya Engelliler Günü

Siz hiç tekerlekli sandalye ile bir yere gitmeye çalıştınız mı ?

Siz hiç gözlerinizi kapatıp sevdiklerinizi bir daha görememenin nasıl bir şey olduğunu düşündünüz mü ?

Siz hiç kollarınızı bağlayıp,birinin size yemek yedirip su içirmesini beklediniz mi ?

Siz hiç konuşmak isteyipte ağzınızdan tek kelime çıkaramadığınızı düşündünüz mü?

Siz hiç sevdiğiniz birinin sesini duymak istediniz mi?

Siz hiç daha geç öğrendiğiniz için arkadaşlarınız tarafından dışlandınız mı ?

Kenarda bırakmayın,hayata katın.

3 Aralık Dünya Engelliler Günü kutlu olsun...

Çeşitli boyama sayfaları.

Devamı...

okulumuzda 3 tane özel alt sınıfı var bunlardan ikisi serebral palsi sınıfı. geçen yıl yolum buradaki kendileri minicik yürekleri koskocaman öğrencilerimle kesişti. 1 yıl onların derslerine girdi. tıp ki yukarıda cümlelerin hepsi ile her gün yaşadım. benim için müthiş bir öğretiydi. ağızlarından çıkan tek bir hece ile, ağlamalarındaki ses tonu ile gözleri ile kaşları ile işaretleriyle öyle güzel anlaşıyorduk ki..
tek bir engel var o da beyinlerde ki engel..
şimdi aynı okulun 1. sınıfında öğretmenim. yarın geçen yıl ki öğrencilerime küçük bir sürpriz yapacağız. çünkü biliyorum tek istedikleri farkında olunmaları, aynı derecede ilgi görmek ....

bu konu aracılığı ile tüm engellilerin günü kutlu olsun..( her ne kadar asıl engel düşüncelerdedir desem de.. )

"Yeni ayakkabım yok diye çok üzülürdüm ta ki ayakları olmayan çocuğu görene kadar ."

Daha bilinçli bir toplum olma dileğiyle. ..

Aslında bizler onların hayatını kolaylaştırmak yerine daha çok engellediğimiz için onlar engelliler...

2017/2018 Etwinning'de görme engelliler için başlattığımız projemizde "SESİNİ PAYLAŞ" öğrencilerimiz görme engellilere yönelik harikulade şeyler öğrendiler. Görme engelli ressam Eşref Armağan'ı ve sesli mektup arkadaşlığı yaptıkları görme engelli arkadaşlarının birçok dalda başarısını öğrendiler. Braile alfabesi tanıdılar ve okumaya çalıştılar. Proje sonunda 300 Öğrenci ve 25 öğretmenimiz EBA ya 188 ses dosyası kazandırdı. Bu projelerin faydasını birebir gözlemledik. Engelli okulları ile irtibata geçiniz yalnız sadece o okullara gezi düzenleyip orda bırakmayınız.Bu gezileri emin olun onlar da sevmiyorlar. İletişim kurun engellerini hissetmeyecekleri biçimde..
Eba'daki ses dokümanlarımız;
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] paylaş

Afişler...

Farkındalık yaratmak için biz öğretmenlere çok iş düşüyor
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   öğretmenim boyamalar ve afişler için teşekkür ederim

Eşimin okulunda yarın program yapılacak.Özel videolar hazırladılar.
Rabbim yürekten -vicdandan engelli eylemesin.
Bütün sıkıntılarına rağmen onlar insancıl düşüncede bir adım öndeler  toplumda..

Okulumuzdaki özel eğitim sınıfı tek tek sınıfları gezecek her öğrenci bir sınıfa misafir olacak bizim çocuklar da sınıfça hediye verecek.zaten teneffüste bizimle iç içeler her zaman 🤗

Farkındalık yaratmak için biz öğretmenlere çok iş düşüyor
[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]   öğretmenim boyamalar ve afişler için teşekkür ederim

Aslında prensip olarak boyama ve pano ile geçiştirmeye karşıyım öğretmenim. Dikkat çekmesi açısından ekledim.

Empati etkinlikleri yapılması farkındalık kazandıracaktır. Teşekkürler öğretmenim 

  En çok şiir dinletisi için seçilmesini istediğim bir öğrenci vardı; kardeşi özürlüydü. Şimdiyse babası annesini öldürmüş ve hem annesiz hem babasız kaldı. ''Şiir mikrofonla okunacak. Çocukların çok bağırmasına , sesini yükseltmelerine gerek yok, kendilerini yırtmalarına gerek yok.'' dediysem de kabul ettiremedim.

  Ben de aynı şiir dinletisi için sunucuydum. Otizmli çocuğumuzu emanet ederek sunuculuk için eşimle elbise almaya gittik. Sonradan öğrendim ki haberim olmadan, sunuculuğum hiç görülmeden sunucu da değişmiş.

  Bu ülkede engellilere, engelli ailelerine tahammül yok arkadaşlar. Hiç kendimizi kandırmayalım.

  Siz hiç seçme sınıfa verilmiş otizmli, hiperaktif gördünüz mü?

 Bunları oluşturanlar da VİCDANLI EĞİTİMCİLERİMİZ...

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenim anlattığınız olay çok üzücü...Engeller beyinlerde malesef.

Engelli asansörünü bizler işgal ediyoruz,rampalara parkediyoruz,engelli vatandaşlarımızın haklarını gasp ediyoruz.

"Siz hiç tekerlekli sandalyedeki bir çocuğu kucaklayıp belediye otobüsüne bindirdiniz mi ?"

Bu güzel hatırlatma için teşekkürler [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] öğretmenim. Biz ne yapabiliriz diye düşündüm de en azından öğrencilerimize bu konuda bilinç kazandırmalıyız. Yarın için ufak drama etkinlikleri ve işaret dili ile bir kaç çalışma planladım. Engelleri ortadan kaldıramasak da en azından bir de biz engel olamayalım.