Bugün yürüyüşü yaptım,kocaman yarım ay tam tepemdeydi,gökyüzü uçakların yaldızları ile doluydu,oyalandıktan sonra denize girmek için sahile indim.Su soğuk olunca kumdan bir saat diğer köye kadar kafamda gözlük,elimde palet yalın ayak yürüdüm.Diğer köyün çayına paletle girip üç defa balıklama atladım.Kabus gibiydi,su buz gibi,dibi vıcık vıcık çamur.Her dibe inmemde boynuma yılan sarılacak gibi bir korku.Ama yine de içine bile bile atlamaktan keyif alma hali,var bende bir delilik diye diye yaptım.
Minnak(şaka değil gerçek) yılanlar yüzdüğünü görmüştüm,anayoldan bisikletle geçerken geçen sene.O halle ıslak ıslak eve doğru yürüdüm.Yarın da yaparsan,havluyu başına sar bari değip kendime,ardından denize girdim.
Kendi kendime aaa nasıl güzel bir gün değip okula giderken bu iyep işi ile akşama kadar doğru dürüst ders yapamadım.5-6 çocukta matematikten bölme işlemi ile ilgili çıkan sonuçları görünce,haayyyttt o kadar uğraştın,didindin,yine aynı ders yapmamış gibisin dedim içimden.Neyse artık,ben iyi bir başarısızım.
Anlatmasam ölürdüm.Garip bir gündü bu yüzden.Aklıma geldikçe ürperiyorum hâlâ.Yürümeye devam
