birimiz halâ hepimiz içiniz her çıkışın bir inişi vardır.kalanlar gerçek dostlardır.
Ameliyatımdan sonra sınıfıma konsantre olamadım 15 tatilden sonra göreve başlayamamıştım 3 haftadır gidiyorum okula.ne sınıf benim ne de velilerim 3 yıldır kendi ellerimle yarattığım emekler nasıl bu kadar çabuk harcanmış üzüntümden kendimi kaybettim hala bulamıyorum noktamın virgülümün yanlışını bulanlar,beni didik didik edenler hani bana hep yakın olan memnun etmeye çalıştığım velilerim hiç sesini çıkarmamış soğudum artık nasıl zor geliyor tutunacak bir dal aramak sınıfımda çok fazla bir şey yapmıyorum artık kaybettiğimi görmek çok acı veriyor.sınıfımın ışığı söndü .benimde.bir sürü kaynak almıştık ben yokken yapılmadığından onları bitirmeye çalışıyorum ve ders çalışma kitapları ...
Üç yıldır da yatalak babama bakıyorum keşke 10 dakika erken okula gitmesymişimde onun yanında kalsaymışım.Uzatmadım raporlarımı koştum okuluma. Benimki öğretmenlik değilmiş kendini paralamakmış boşu boşuna.ama sizleri uzaktan da olsa okuyorum sizin sıkıntılarınıza da üzülüyorum,bazen gülüyorum.Bir avuç da kalsak kalsanız birbirimize yeteriz kaç gündür yazmamak için zor tuttum kendimi bakın yine sizlere döktüm içimi eğitimhaneme
lütfen bu dertlerimle ilgili buraya bir şeyler yazmayınız.ben içimi boşalttım.ne burayı meşgul etmek isterim nede kendimi dha fazla üzmek lütfen bir şey yazmayın teşekkür ederim
yazınızı hocam bugün okudum ve severekte okudum,sıkıntınız sıkıntım oldu,yazmayın demişsinizde bu sözler karşısında yazmamak mümkün mü,
hocam okuyacağınızı düşünerek yazma gereği hissettim,hayatta bazen iniş ve çıkışlar hep olacaktır,tekdüze bir hayat biz insanoğluna uymaz,
üzüntüler olacakki sevinçlerin kıymetini bilelim,
acılar olacak ki daha güzel günlerin kıymetini bilelim,
hastalıklar olacakki sağlığın kıymetini bilelim,
çirkinlikler olacakki güzelliğin kıymetini bilelim,
onun içindirki yaşanılanlar hayatın bir parçası,ameliyat olmuşsunuz şimdi sağlınıza kavuşma yolunda ilerliyrosunuz,bıraktığınız çocuklar bıraktığınız gibi değil ama ilk aldığınızdada böyle değildi,siz çocukları eğittiniz şimdi görev gene size düşüyor yıkılanı onarmak,
yanlışsam yanlışsın deyin önemli olan zor olanı başarmak değil mi öğretmenim,
sıkıntılarınızı gönlden anlıyor ve paylaşıyorum ama yılmak bence size yakışmıyor,
kendimden örnek vereyim gelecek yıl ben20.yılımı çalışacağım,yönetmelik gereği ihtiyaç duyulmaması halinde 20 yılı dolduran nöbet tutmayabilir,ama inanın o nöbet tutmamayı kendime yakıştıramıyorum,ben kendime yakıştırmadığım içinde tutmalıyım dedim,tabi gün ola devran ola,kim öle kim kala derler ya,umarım yaşananlardan ve yaşatanlardan oluruz,
sevgiyle kal arkadaşım
