Mesleğimde ikinci yılımdaydım daha mesleğe yeni başlamışım ben okulda en sakin öğretmen olarak bilinirim bağırdığım sayılıdır yani .Bir öğrencimle dedesi geldi sabah yılın sonundayız haziran.Adam diyor ki hocam vurmuşun çocuğun boynu mor.Çocuk da deliler gibi ağlıyor .Dondum kaldım bahsettiği öğrenciyi de yılda 1 kere sormadılar çocuğun beslenmesine kadar ben alıyorum her gün.Çıkışlarda da ücretsiz etüt veriyorum.İdareye gittim baktım müdür de özür dileyin milli eğitime gitçekmiş dilekçe yazmış falan diyo.Beynimden vuruldum.Ömrümde bir çocuğa el kaldırmadım ben anlattım anlamıyo aldım çocuğu yanıma sarıldı bana ağlamaya devam etti.Daha 1.sınıftayız.Dedesi de nasıl vurduğumu soruyor ona.Sonra benim oğlan dedi ki öğretmenim el kaldırmadı bana çıkışta abiler dövdü niye inanmıyorsun bana diye.Okul bahçesinde olmuş olay.Kayıtlardan izledik.Adam susmak zorunda kaldı bense belki 1 ay gelemedim kendime.Hele o yıl ki müdürümüzün tavrı... Nefret ettim sonra atanıp gitti hala da helal etmem hakkımı onca gözyaşımı.
öğretmenim sizin yaşadığınız olayın benzerini de yaşadım, bend e mesleğimin ilk yıllarındaydım, birinci sınıfı okutuyordum, 2 hafta sınıfıma geldi, ve ağladı öğrenci. babası ile de sürekli irtibat halindeydik, derken bir gün babası müdür beyin odasına çıkıp öğretmeni beni çocuğumu dövdüğü için ağlıyor demiş,sınıfını değiştirmek istiyorum demiş, çocuk ta öyle söylemiş, neyse müdür bey çocuğu alıp diğer sınıfa verdi, ben çok üzüldüm, haksız yere suçlanmıştım ,3 gün sonra kapım çalındı, sırtında çantası ile aynı öğrenci geldi, öğretmenim biz hata yaptık, diğer sınıfta belki ağlaması durur diye düşünüp öyle söylemiştik, ama sizi çok seviyor ve sizi istiyor, lütfen sınıfa geri kabul edin dedi, ben de işin vicdani boyutu ile öğrenciyi kabul ettim.. Tabi müdür beyin idare gibi davranamaması ve öğretmenini dinlemeyerek karar vermesi de beni çok üzdü.