arkadaşlar,benim bir öğrencimle başım dertte.lütfen yardın edin.
sınıfımı 3 hafta önce aldım.14 kişiler.
bir erkek öğrencim resmen sınıfın hakimiyetini ele geçirmiş.zorbanın teki. çocuklara birşey söylediğimde dönüp o çocuktan onay almaya çalışıyorlar. sınıf içinde top oynuyor mesela, başka bir çocuğa topu getir dediğimde öğretmenim E.... bana kızar, beni döver gibi cümleler söylüyorlar.
bu çocuğumu yanıma çağırıyorum yanıma gelmemekle kalmıyor başka çocukları yanıma yolluyor söyleyeceğim şeyi onlara söyleyeyim diye.
tek çocuk,okul başarısı ortanın altında.arkadaşlarına şiddet uyguluyor.veli toplantısında annesi yaramazlığını kabul etmedi.yarın yine çağırdım annesini müdür beyin odasına götürmeyi düşünüyorum...
siz neler tavsiye edersiniz?
konuyu sınıf disiplini bölümüne yazmıştım ama pek fikir veren olmadı. 
Merhaba öğretmenim. Öncelikle bu öğrencinin zayıf yönlerini bulmaya çalışmalısınız. Çok büyük olasılıkla sevgiye muhtaçtır. İlk hafta görmezden gelme davranışınızı sürdürün, ama bu sırada asla çocuğa yenilmeyin (Yanıma gel, dediğiniz halde gelmiyorsa elbette bunu görmezden gelip, kabullenip yenilmeyin).
Aile, ne kadar kabullenmese de mutlaka ailede bir sorun olduğu kanısındayım. Yanı sıra sizden önceki meslektaşımın da sürecin bu noktaya varmasındaki emeği (!) aşikar. Sanırım ben olsaydım şöyle bir süreç izlerdim:
1. Tüm detaylarıyla aileyi tanıma (Ev ziyareti, tanıyan kişilerden bilgi alma, çocuktan bilgi alma vb.)
2. Çocuğu tüm kişilik özellikleriyle tahlil etme (Uzman desteği almış mı? ailedeki konumu nedir? Fiziksel ya da sözlü hakarete uğruyor mu? Sahip olduğu eşyaların sayısı nicelik ve nitelik olarak gereğinden fazla ya da gereğinden az mı? vb.)
3. Sınıfta en sevdiği, en çok uğraştığı, en zarar verdiği vb. çocuklarla arasındaki fark ne? (ekonomik, fiziksel vb.)
4. Yukarıdaki ve bunlara benzer araştırma ve gözlemlerin sonucunda çocuğa doğru doz ve zamanda sevgi gösterme (göz kırpma, gülümseme, saçını okşama, olumlu bir davranışına karşılık bir kalem armağan etme, "sana inanıyorum, işte sen busun, harika bir çocuksun, seninle gurur duyuyorum vb. motivasyon söylemleri) Ancak asla yapay ya da aşırı olmayın. Bu, süreci daha da kronikleştirir.
5. Olumsuz davranışlarında mahrum bırakma cezaları (en sevdiği derse/etkinliğe katılmama vb.).
Eğer tüm yaklaşımlarınızda tutarlı olursanız sürecin kısa bir zaman dilimi içerisinde olumluya döneceğini göreceksiniz. Zor çocuklarla uğraşma işini fazlasıyla yapmış bir meslektaşınızın deneyimleriyle sabittir
