Çocuk gerçekten evin şenliği.Varlıkları insana zaman zaman eziyet çektirse de mutluluk verdikleri kesin.
İki oğlan büyüttük.Hem çocukken,hem de yetişip genç olurken beni çok üzdüler.Okullarında çıban başı gözüyle baktı onlara öğretmenleri.Ama onları öyle biz yetiştirmiştik.Herşeyi olduğu gibi kabul etmeyin,sorgulayın,araştırın dedik çoğu zaman.Bu da onlara çok sorun yaşattı.Çünkü çoğu meslektaşımız,özellikle idareciler araştıran ,sorgulayan,kurallara karşı çıkan öğrenciyi sevmez.
Ama onlar bildikleri yoldan dönmediler.Epey sorun yaşadılar ama okullarını bitirdiler.Şimdi ikisi de üniversitede.Biri bu yıl bitiriyor.Tatilde gelecekler diye eşim şimdiden hazırlıklara başladı."Ozan, şun çok sever,Yazgan bu yemeğe bayılır,"diyerek.Mantılar,içli köfteler vb.
Ben de bekliyorum heyecanla.
Yani arkadaşlar çocuk evin şenliği gerçekten.Umarım mevlam isteyene kucağına alıp koklayacağı,doya doya öpeceği yavrular nasip eder.
Nedim öğretmenim ben 27 yaşında ve mesleğimin 5. yılındayım. Yazdıklarınızı okuyunca zaman hemen geçer de çocuklarım üniversiteye gider mi diye geçirdim içimden. 5 yaşında bir oğlum, 1 yaşında da bir kızım var. Rabbim isteyen tüm kullarına nasip etsin. Onları anlatmak çok zor. Canımız, parçamız, en kıymetli emanetimiz.
2013 yılı sağlıklı, huzurlu, bereketli ve barış dolu bir yıl olsun İnşallah. . .
