Bugun ogrencilerimle vedalastim ama cok zor oldu. 2 ders boyunca okul koridorlarinda bagira bagira agladilar. Kendini yerlere atanlari diger ogretmenler zor susturdu. Cok zor bir durum ama hayatin gercegi. Ben de kendi ailemi dusunmek zorundaydim. Kendi cocugumun karne torenine katilamiyordum. Oglum her zaman mahcup oluyordu annem babam torenlere gelemiyorlar diye. Simdi oglumun okulunda mud.yrd yim. Ogrencilerime cok uzuldum ama oglumun mutlulugu uzuntumu hafifletti
İyi olmus hocam.Hayirlisi olsun.Çocuklar cabuk unutur.Yeni ogretmenleri bir gelsin
.Benim icin de ailem önceliklidir.Gorevinizde basarilar.