Arkadaşlar bugün bir öğrencimin evine gittim ve gördüğüm manzara gerçekten beni perişan etti.Baba böbrek hastası, böbreklerinden biri tamamen çürümüş diğeride çürümek üzere ve yatalak.70- 80 yaşlarında.Hastaneden eve göndermişler ve ölümü bekliyor.Evde 4 tane çocuk var ve anne kendine bile bakamıyacak durumda,türkçe bilmiyor derdini anlatamıyor.En büyük çocuk benim öğrencim 11 yaşındaki Elif, diğerleri 9, 7 ve 1,5 yaşındalar.Çocuklara bakacak kimseleri yok.Babanın ilk eşinden 8-9 tane daha çocukları varmış ama hiçbiri onları sahiplenmiyor.İlgilenmiyorlar nerde oldukları belli değil.elif sürekli hastalanıyor, diğer kardeşleri de öyle.Neler yapılabiliir bilmiyorum...Bu çocuklar çocuk esirgeme kurumuna verilebilir mi bilmiyorum.anne ve yatalak baba için ne yapılabilir onu da bilmiyorum.Offfff canım çok sıkıldı.Yaşadıkları ev ev değil.ne yiyorlar ne içiyorlar bilmiyorum .Canım çoook sıkıldı.Yaptığım herşey çok anlamsız geliyor.ne yapılabilinir biraz akıl verin bana.Gerçekteeen çok ihtiyacım var.Yardım geliyor dışardan bir yerlerden ama evde yemek yapacak sobayı yakacak kimse yokkk.Ne yapılabilir bana yol gösterin..
Öğretmenim gerçekten çok üzüldüm. Şu pencerelerinden ışık sızan kapalı perdeler arkasında ne dramlar oluyor da haberimiz olmuyor çoğu zaman. Gerçekten ihtiyaç sahibi olan onurlu da oluyor derdini anlatmıyor kimseye el açmıyor. Bilenler de bir şey yapmıyor. Ertugdogan öğretmenimin dediği gibi ulaşabildiğiniz her yere ulaşın. Sivil toplum örgütlerine ve özellikle valiye gidin. Buna benzer bir olayla da kardeşim karşılaşmıştı. Kardeşim ev gezileri yaparken bir öğrencisinin kendisini çağırmadığını farkediyor.Bir gün habersizce evine gidiyor bir de bakıyorki 3-5 çanak, yaşlı bir kadın, 5 çocuk, baba yok, yiyecek hiç bir şey yok. Oturacak bir yer bile yok. Ahırdan bozma bir ev. Kendisini dışarıya zor atıyor. Hemen valilik, sivil toplum örgütleri ne varsa hepsine gidiyor. Bir ev ayarlanıyor önce. Aileyi yerleştiriyor. Yıllar sonra o öğrenci kardeşimi bulmuş üniversiteyi kazanmış. Kardeşim çok mutlu olmuştu.
