Arkadaşlar daha oncede yazdım alan değiştirdim pişmanım diye. Desteklerinize ihtiyacim var öğrenciler çok ağır hicbirsey yapamıyorum
Hocam bir kere ümitsizliğe kapılmak bir öğretmene hiç yakışmıyor. Senin yerinde bir uzman olsa ne verebilir. Soruları kendine sor. Önce neler yapabildiklerini belirle. (Kaba Değerlendirme, Aile görüşmesi ...) Yapabildiklerini akademik anlamda değerlendirme lütfen. Öğrencinin neye ihtiyacı var. Pantolon giymek senin için basit bir şey olabilir. Bu öğrenci için mucize gibi gelebilir. Anne diyebilmesi bile annesi için son derece başarı sayılan öğrenciler gördüm. Lütfen bu tür pişmanım gibi cümleleri kullanırken birkaç kez düşündükten sonra yaz. Seda27 hocam ile irtibata geç. Kendisi hem otistik bir çocuğun annesi ve bu alana gönül vermiş bir arkadaşımız. Daha önce evraklar birinci öncelikti sınıf öğretmenlerinden istenen. Unutma Evraklar öyle yada böyle doldurulur. Bu öğrencilerin kendi çocukların olduğunu farzet ve ne verebilirim, hayatlarına nasıl katkıda bulunabilirim diye kendinin bulacağı cevapları kendi içinde ara.
En önemlisi güven meselesi. Sen kendine güvenmez isen başkaları nasıl güvensin.
Bu öğrencilerle bizden önce öğretmenlik deneyimi bile olmayan ücretli öğretmenler çalışmış yıllarca. Sen ben ve bizim gibiler pes ederse bu öğrencilerin dönecekleri yer aynı olacak. Bir sınıf öğretmeni yapamayacaksa bu işi kim yapar?
Düşüncelerimde hatalı olduklarım olacaktır. Daha tecrübeli arkadaşların eklemeler yapmasını saygı ile karşılarım. Onların tecrübelerinden bende sonuna kadar faydalanmak isterim. Her türlü yardımı burada Eğitimhane'ye gönül verenlerde bulacağına inanıyorum.
Saygılarımla.