Genelde insanların hastalıklarının sebebi çok yemek çok uyumak gibi şeylerden kaynaklarınıyor.
Bununla ilgili
Hâce Muhammed Bahâüddîn Şâh-ı Nakşibendî (k.s.) hazretlerinden, az yemenin, az uyumanın, az konuşmanın faydaları; çok yemenin , çok uyumanın, çok konuşmanın zararları ile alâkalı îkazlar:
*Az ye, az uyu, az söyle; nîmete kavuşulur böyle.
*Çok yemek tohumudur her derdin, az yemek ilacıdır her ferdin.
*Az yemek meyveli bir ağaçtır, hasta kalplere ilaçtır.
*Çok yemek hederdir, çok uyumak kederdir.
*Az yiyenin kalbinde hikmet kapıları açılır, ağzından inci-mercan saçılır.
*Çok yemek akıl için kıtlıktır, zekâ için sakatlıktır.
*Az yemek nefsânî arzuları öldürür, kalbe ferahlık verir.
*Çok yemek mideyi bozar, midesi bozulanın dertleri azar.
*Az yemek nefse zindan, kalbe gülistandır.
*Çok yemek a’zâları çok çalıştırıp yıpratır, tedâvi için doktor aratır.
*Oruçtur vücudun zekâtı, çok yiyenin bozulur sıhhati, azalır şefkati, tükenir tâkati.
* Çok yiyen hakikati göremez, haramlardan kaçınamaz.
* İki cihan saâdeti için midemizi düşünmek lâzımdır. Acıkmadan yememeli, doymadan kalkmalıdır.
* Evliyâullah az uyur, az yer, az içer, sıratı kuş gibi geçer. Çok yiyen çok uyur, herkesten tembel olur.
