...Sevgi insanın hem bedenine hem ruhuna işler. Onu yakından tanıyanların yüzüne yansır, gözleri ışıldar; gülümsemeyi, tebessümü eksik etmez yüzünden. Seven ve sevilen bir selam verirken bile gülümser. Ruhumuzda bedenimizle birlikte doğru oranda seyrederek sevgiyi gözlere taşır. Güzel gören gözlerle kişi çevresindeki bütün zorluklara rağmen güçlenir, umut dolu olur, farkındalığını artırır ve en önemlisi vicdanıyla hareket etmeye başlar.
Sevgi başlı başına bir terbiyedir. Sevgide kibir, gurur, kıskançlık olmaz. Sevgisiz insan boş bakar, hatta baktığını görmez. Gönül gözü kapalıdır. Yani kısacası; sevgi insan olmanın ilk ve temel gereksinimidir. Yaşamın var oluş sebebidir. Sevgi insanı büyütür, hayata hazırlar. Dostluklar sevgiyle kurulur, en sağlam temeller sevgiyle atılır. Sevmeyi bilmeyen insan yalnız yaşar. İnsan sevgiyi tanırsa özgürlüğü de mutluluğu da tanır. Gönül kapısını sevginin anahtarı açar. Huzurlu bir hayat onun olur.
Hayatın gerçek anlamı gerçek sevgi ve dostluk’a dayalıdır. Gelin sevgide ve dostlukta buluşalım.
Eyüp Salih