Anlamlı Yazılar

“Güneş suçlu değildi,
sadece ışığını ay ile paylaşmak istemişti.
Nereden bilebilirdi insanların aynı ışığı
ayda sevebileceğini..?

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla
"İyilikle kötülük bir olmaz. Kötülüğü en güzel bir şekilde sav. Bir de bakarsın ki, seninle arasında düşmanlık bulunan kimse sanki sıcak bir dost oluvermiştir."
Fussilet 34🌹
(ne güzel bir ayet)

Başına ne gelirse gelsin, karamsarlığa kapılma. Bütün kapılar kapansa bile, sonunda o sana kimsenin bilmediği gizli bir patika açar. Sen şu anda göremesen de, dar geçitler ardında nice cennet bahçeleri var. Şükret! İstediğini elde edince şükretmek kolaydır. Sufi, dileği gerçekleşmediğinde de şükredendir.

Taş üstünde taş bırakmayan sözler dökülüyor kalplere.
Kalpler kırıklar müzayedesi.
Yanılgılar ve yalnızlıklar dirsek temasında. Samimiyet dar sokakta küstürülmüş bir çocuk.
Gülümsemeler de yapay bir boşluğa dönüşmüş ısıtmıyor artık yüzleri.
Bu kış fazla soğuk.

Seçil Oğuz

Gülmek; "SAF" denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise; "DUYGUSAL" görünme riskini...
Birine yakınlaşmak; "KENDİNİ KAPTIRMA" riskini,
Duygularını açmak; "KENDİNİ ORTAYA KOYMA" riskini,
Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;
"ONLARI BAŞKASINA KAPTIRMA" riskini göze almaktır.
Sevmek; "KARŞILIK GÖREMEME" riskini...
Yaşamak ise; "ÖLME" riskini göze almaktır.
Umutlanmak; "HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMA" riskini
Çabalamak ise; "BAŞARISIZ OLMA" riskini göze almaktır...
    Ama riskler yaşanmalıdır, çünkü; hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır.
Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez.
Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken,  bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder.
     Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür.

Leo F.Buscaglia

 

Gülmek; "SAF" denme riskini göze almaktır.
Ağlamak ise; "DUYGUSAL" görünme riskini...
Birine yakınlaşmak; "KENDİNİ KAPTIRMA" riskini,
Duygularını açmak; "KENDİNİ ORTAYA KOYMA" riskini,
Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;
"ONLARI BAŞKASINA KAPTIRMA" riskini göze almaktır.
Sevmek; "KARŞILIK GÖREMEME" riskini...
Yaşamak ise; "ÖLME" riskini göze almaktır.
Umutlanmak; "HAYAL KIRIKLIĞINA UĞRAMA" riskini
Çabalamak ise; "BAŞARISIZ OLMA" riskini göze almaktır...
    Ama riskler yaşanmalıdır, çünkü; hayatımızın en büyük riski hiç risk almamaktır.
Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir ama büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez.
Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken,  bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder.
     Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür.

Leo F.Buscaglia

 

Hocam bir insan bir karar verdiyse kararının sonucunda ne olursa olsun gereklerini yapmalı sorumluluk sahibi olmak bunu gerektirir. Bir kere risk aldım iki kere aldım üç kere aldım ben hürüm diye istediğimizi yapamayız.  Bir kere risk aldıysak belki onun sonuçlarına ömür boyu katlanmamiz lazım bunu da düşünmek gerekir .Ben böyle düşünüyorum.

Kaplumbağaya Dikkat Edin Ancak Kafasını Çıkarıp  RİSK  Aldığında İlerleyebilir

Onurlu insanın üzerine titrediği şey karakteridir , bayağı insanın ise makam ve mevkii .
                                     Konfücyus

Dünya hayatı oyun ve eğlenceden ibarettir. Şüphesiz ahiret yurdu korkup sakınanlar için daha hayırlıdır. Akletmez misiniz? (6/En'âm 32)

Bir varmış bir yokmuş ifadesini masal zannetmeyin . O biziz....

Allah'in senin hayatından çıkardığı insanlar için endişe etme. O senin görmediğin şeyleri gördü, duymadığın konuşmaları duydu.

“Ya Rabbi, gece oldu… Şu vakitte birçok kimse uyudu. Birçoğu sevdiğine gitti. Ben de Sana geldim, çünkü benim sevdiğim Sensin...” diye niyaz eder  Rabia gecenin yalnızlığında...

Kainat yekvücut, tek varlıktır.
Her şey ve herkes görünmez iplerle birbirine bağlıdır.
Sakın kimsenin ahını alma, bir başkasının hele hele senden zayıf olanın canını yakma.
Unutma ki dünyanın öteki ucunda tek bir insanın kederi, tüm insanlığı mutsuz edebilir.
Ve bir kişinin saadeti, herkesin yüzünü güldürebilir.
Şems-i Tebrizi (ks) Hazretleri

Bir Peygamberle karşılaşmanın verdiği heyecana dayanamayarak titremeye başlayan sahabeye: “Titreme, ben kral değilim, Kureyş’ten kuru ekmek yiyen bir kadının oğluyum.” 

Bazen ölüm ile imtihan ediliriz.
Koca bir karanlık olup her yeri kaplar ölüm.
Bütün adımlarımızın önüne çıkar,
Çıkışsız bir dehlizde ya da dipsiz bir kuyuda yapayalnız olduğumuzu düşünürüz.
Hayata dair bütün tadlar acılaşır, hayata dair bütün anlamlar boşalır,
hayata dair bütün görüntüler ölümün karasına bulanır.
Sıkılırız, neden yaşadığımızı unutacak kadar sıkılırız.
Sıkılarak çoğaltırız ölümün adını. Ve daha yaşarken ölü toprağı serpilir üstümüze.
...

Bazen parayla imtihan ediliriz.
Dünyanın üzerinden çıkarılması en güç lekedir para.
Kör edici cazibesiyle kasıp kavurur ruhumuzu.
Çoğumuz, şiddeti değişse de bir esaretle bağlanırız paranın şatafatlı krallığına.

Bazen aşkla imtihan ediliriz.
İnanamayız dünyanın bu kadar çok renk taşıdığına .
Duyguların çekim gücüne kapılır, gözükara bir koşunun çukurlarla dolu patikasına vururuz yüreğimizi.
En çıplak, en savunmasız halimizle . . .
Sonra renkler tükenir, çiçekler solar.
Dünyanın en ıssız bahçesinde tek başına üşürken buluruz kendimizi.

Bazen kaybettiklerimizle imtihan ediliriz.
Elimizden kayıverenle, yanımızdan gidiverenle, içimizden çıkıverenle yanar kavruluruz,
Hayatın son adımını attığımızı, her şeyin tükendiği vakte ulaştığımızı düşünürüz.
Kaybettiklerimiz, kaybetmediklerimizin sıcaklığını arttırmak içindir oysa .
Bu derin bilmeceyi asla çözemeyiz.
Ölümün iki tarafa da açılan bir kapı olduğunu bir türlü aklımızda tutamayız.

Bazen kendimizle imtihan ediliriz.
Yalanların en ustalıklı olanlarını söylememiz gerekir kendimize.
Kurguların en kurnazcasıdır, benliğimize kabul ettirebileceğimiz rivayet.
Ne kadar az konuşursa kendimizle, o kadar büyük bir yalan kurarız cümlelerden.
ve Çoğu zaman kendimizle imtihan ediliriz.
Ve bu en zorudur imtihanların..

Gökhan Özcan..