Anlamlı Yazılar

Allah'ım
Nasıl pırıl pırılsa
Güzelse sevdiğin kulların
Öyle güzel kıl beni

Allah'ım
O güzeller güzeli
Hangi iyilik diledi senden
Dilerim ben de öylelerini

Cahit Zarifoğlu

Unutmalarin sandıklarinda saklı
kaç duygu
kaç terkedemedigimiz özlemler uyur
Bir rüzgar eser
Böler aklımızı
Yeniden yeniden boşalır sandıktaki hisler dört yana
Hüzünlü bir şarkı olur sesimizde isimler
Nemli yağmur
Yeniden koyarız tüm yaşanmışlıkları sandıklara
Buğulu bir gülümseme ilişir
yüzümüzün hüzne yanık camlarına

Az yiyenin hekimle, düz gidenin hakimle işi olmaz.

Atasözü

İnandığın şeyler seni daha iyi bir insan yapmaz. Daha iyi biri olup olmadığını belirleyen şey nasıl davrandığındır...

İnandığın şeyler seni daha iyi bir insan yapmaz. Daha iyi biri olup olmadığını belirleyen şey nasıl davrandığındır...

Kesinlikle katılıyorum hocam bugün radyoda diyor ki her namaz kılan her ben çok iyi Müslümanım deyip cevresinde böyle bilinen ahirette kazanır diyemeyiz diyor halis niyetli mi gerçekten inandığı gibi yaşıyor mu bu önemli diyor . Önemli olan başkaları izlerken nasıl davrandığımız değil kameralar varken herkes iyiyi oynar önemli olan kimsenin görmediği yerlerde bile düzgün davranmamız.

"Bir ara oturup dışarıdan nefsimi değerlendirip şöyle bir kalbime baktım. Kalbim kararmış. Ahireti daha çok unutur olmuşum işlere kapıldıkça. Dünya malını sever olmuşum.
Allah’ım beni terk edilenlerden, çöl yollarında kalanlardan kılma… Karanlıklarda kaybolmaktan beni kurtar.
Manevi bir düşüş yaşadığımızı fark eder etmez derhal yeniden maneviyata tırmanışa geçebilmeli insan. Bunun yolu da
• Zikri, şükrü, tefekkürü arttırmaktan,
• Dünya sevgisinden ve
• Şeytanın şerrinden Allah’a daha çok sığınmaktan,
• Ölüm gününü daha çok hayal etmekten,
• Kuran ve ilim ile daha ilgili ve arzulu olmaktan
Geçiyor. Kıyamet asrının insanları olarak en küçük bir gafletimizden zihnimize sızabiliyor şeytan. Maneviyata karşı hiç bu kadar korunmasız kalmamıştık. Aman dikkat edelim! Pat diye bitecek hayat! Bunu unutmak, buna hazırlanmamak büyük akılsızlık!.."

Pablo Neruda: Benim şiirimle kızı baştan çıkarmışsın.

Postacı: Senin yazdığın şiirle kızı baştan çıkardığım doğru. Ama o şiir sana ait değil.

Pablo Neruda: Benim yazdığım şiirin bana ait olmadığını mı söylüyorsun?

Postacı: Evet. Şiir, yazana değil ihtiyacı olana aittir.

Pablo Neruda: Bu demokratik fikrini takdir ettim doğrusu.

                                                 Il Postino 1994

 "Dingin ve mütevazı bir hayat, sürekli huzursuzluğun eşlik ettiği ve başarı peşinde koşulan bir hayata göre daha fazla mutluluk getirir."
 .

Biraz vicdan, biraz bahar,
Biraz yağmur, biraz hayal,
Bir kaç kitap, çokça umut.
Herkese iyi gelir...

Bir toplum, cinslerden yalnız birinin yüzyılımızın gerektirdiklerini elde etmesiyle yetinirse, o toplum yarı yarıya zayıflamış olur. Bizim toplumumuzun uğradığı başarısızlıkların sebebi, kadınlarımıza karşı ihmal ve kusurdur

Mustafa Kemal Atatürk

Bize umutlu şiirler lâzım bu ara
Çiçeklerden
Çocuklardan,
Kuşlardan bahseden.

Hani diyorum şu şairler
Hüzün yurduna hiç uğramasa
Zaten gönül yorgun,
Gönül hasret
Gelmek bilmeyen bahara...

                            İnan Durak Taş

İnsanı makyajdan, pahalı kıyafetlerden daha çok güzelleştiren birkaç şey söyleyeceğim; merhamet, empati, nezâket.

Audrey Hepburn

İnsanı makyajdan, pahalı kıyafetlerden daha çok güzelleştiren birkaç şey söyleyeceğim; merhamet, empati, nezâket.

Audrey Hepburn

Ama toplumda herkes ben diyor ben sadece ben. Hiç empati yok merhamet yok nezaket yok maalesef. Kendi yaşamak istemeyeceği şeyi hep karşı tarafa yaşatıyor.

Ama toplumda herkes ben diyor ben sadece ben. Hiç empati yok merhamet yok nezaket yok maalesef. Kendi yaşamak istemeyeceği şeyi hep karşı tarafa yaşatıyor.

Biz de toplumu oluşturduğumuza göre önce kendimizdeki merhameti, empatiyi ve nezaketi göstererek örnek olmalı, sabretmeliyiz. Çünkü kendimizde olmayan özellikleri karşımızdakinde de göremeyiz diye düşünüyorum.

Mümin müminin aynasıdır.(Ebû Dâvûd, “Edeb”, 49; Tirmizî, “Birr”, 18)

Genç ve tecrübesiz bir adam, uğradığı şehirde, ününü duyduğu bilge bir zatı ziyaret eder. Kafası ve kalbiyle insanların saygısını kazanmış olan bu değerli kişinin yaşadığı ortam, delikanlının dikkatini çeker…

Çünkü, bu bilge adam, fakir sayılacak derecede yaşıyormuş ve çok az eşyaya sahipmiş… Evinin fark edilen tek varlığı, fevkalade zengin olan kütüphanesiymiş.

Genç Adam, büyük bir merak ve yadırgama duygusuyla, sormaktan kendini alamamış:

“-Efendim, ortalık bomboş görünüyor, eşyalarınız nerede?

Bilge Adam,soruyu boş bulmuş ve bir soruyla karşılık vermiş:

“-Peki, sizinkiler nerede?”

“-Ben bir yolcuyum” demiş genç adam.

“-Ben de…” demiş bilge kişi…