ANLATAYIM BİRAZ…(1)
Sen de hatırlarsın
Ay ışığı olunca zemheride
Buz keserdi dişlerimiz.
Aguşlarımızdaki ayaz,
Kucaklaştıkça geceyle,
Yorgun bir anne gibi
Solgun kalırdı bembeyaz.
Anlatayım biraz…
Ayağımızda
Bir çift eski lastik,
Gün doğunca
Koşar gezerdik.
Yufkamızda şeker ezmesi,
Kadife karlarda gün…
İşte o gün,
Çocuk kalbimizde nimeti tanır
Karasını küfünü yerdik.
Sanırdık ki günahımız olmaz!
Anlatayım biraz…
Sonrasında bitti çocukluğumuz
Yarım yamalak genç olduk.
Sırtımızda dünyanın yükü,
Her biri ayrı öykü,
Ve anlatılmaz çocukluğumuz.
Küçük bir adam gibi,
Bir çanta tutuşturup kolumuza
Başladı okul yolculuğumuz…
Okul eski,
Olmayan yolumuz,
İçilmeyen suyumuz.
Ders yok,
İlgi yok,
Bir öğretmen,
Üç yüz hane.
Hangisini anlatayım tane tane!
Sıra olmaz,
Oturak olmaz…
Anlatayım biraz.
Sonrasında gurbet…
“Hadi oğlum aslan oğlum”
Ağzımıza verilen acı şerbet!
Kocaman kocaman elbiseler,
Bari ayağımızı ölçseler!
Kimi kırk, kimi otuz sekiz,
Fakirimiz çok,
Adımlarımızda sükseler!
Bir mavi gözde
Bir deniz dolusu süzmeler.
Sonrasında kızlar erkekler
İsimsiz sevmeler
Ve daha neler neler!
Küçük kalbimiz çırpınır,
Çarpılır.
Yüzümüz kızarır
Kalbimiz kıpır kıpır!
Şimdikiler gibi değil ki;
O gözler,
O yürekler,
Dünyaları anlatır!
Sevdalar temiz,
Yürekler temiz,
Riya olmaz Rüya olmaz…
Anlatayım biraz…
Sabah okula
Akşam eve…
Ev tamtakır
Gelinmiyor ki seve seve!
Soba yanacak,
Yürek yanacak
Çalışmakta cabası!
Herkesin yanında
Anası babası.
Biz ise,
Hem ana hem baba.
Sabah zeytin,
Akşam yumurta,
Menemen kabıyla aynı yurtta!
Tabaklar
Kaşıklar
Can ararsın haftalık yoğurtta!
Denmez,
Söylenmez,
Anlatılmaz…
Yinede anlatayım biraz…
Hele de gurbet kışı.
Yanmayan sobada
Saatlerce sürerdi nakışı.
Hocalardan şikâyet,
Derslerden muhakeme,
Birde bozuk teyp
Arabeskin yolunda kekeme…
Sonrasında
Ellerin ayaza çalar,
Ayakların üşür.
Açlığımız,
Acıktığımızda
Bir taze somunu
On arkadaş bölüşür.
Ardından
Ver elini sokaklar:
Gölgemiz,
Kavgamız,
Sinirimiz,
Yaşa ve yut
Yaşa ve tükür…
Allah’ım çok şükür!
Kurşunlar öldürmez
Bıçaklar kesmez…
Anlatılmaz!
Dahası mı?
Dahası anlatılmaz,
Anlatılamaz…
Artık susuyorum:
Sen seni anlat,
Anlat biraz…
Saygı ve selamlar…
S.ORAK-CİH66
“ADAMIN BİRİ”
2ŞUBAT1992
K A Y S E R İ
