Anne-baba Olunca Neler Değişir??

Yaşınız kaç olursa olsun çocuğunuz olunca olgunlaşırsınız.

Bence yanlış

Kişi anne-babası ölünce olgunlaşır.Özellikle de babası..

Evlat acısı çok büyükmüş..Arkadaşım yaşadı..

  Daha cesur görünürsünüz. Korksanız bile belli edemezsiniz.

  Rol yeteneğiniz artar. Hiç sevmediğiniz bamyayı çok seviyormuş gibi iştahla yersiniz.

  Elinize top almadıysanız bile kendinizi futbol oynarken bulabilirsiniz.
 
............................. .

   Hayata başka bir pencereden bakmaya başlarsınız.Büyüklerinizi daha iyi anlarsınız.

   Gelinlerin kayınvalidelerine bakış açısı da olumlu yönde değişir 
Tabiki torunu olunca da kayınvalidenin gelinine bakış açısı

Bence yanlış

Kişi anne-babası ölünce olgunlaşır.Özellikle de babası..

Herkesin olgunlaşması farklı olabilir.Ben kendimce yazdım zaten yani benim doğrum.Anne baba acısını yaşamadım inşallahta yaşamam.Düşünmek bile zor geliyor.

Bence yanlış

Kişi anne-babası ölünce olgunlaşır.Özellikle de babası..

Bir anne ve babasını kaybetmiş bir evlat olarak bu konuda şunu diyebilirim öğretmenim.Çocuğunuz olunca hayat sizi olgunlaştırıyor bu doğru.Babanız ölünce ise hayat ağırlaşıyor.Sanki dünyanın tüm yükünü siz çekiyorsunuz artık.
   Aslında ikisi de bir olgunlaşma dönemi.Biri dünyanın en güzel sevinci ile biri de yaşayabileceğiniz en büyük acılardan biri ile.

İnsan cocugu yok kendini dusunuyor sadece. Ama cocugu oldu mu,oncelikler tamamen degisip yavrunuz aliyor herseyde ilk yeri.Allah herkesn evladina saglik,sihhat versin. Canlarimiz onlar bizim. Ben yemeyeyim evladim yesin,ben giymeyeyim evladim giysin...

öncelik sıranız değişir. yaşam planınızı çocuğu düşünerek yaparsınız. çocuğum yokken ne yapıyormuşum acaba? demeye başlarsınız. kendinizden daha iyi bir hayat yaşamasını ister ve bunun için çaba harcarsınız........

Çocuğun için yaşamaya başlarsın.Örnek ilk çocuğumdan sonra eşimle hiç yalnız bir tatil yapamadık.Ama gelecek hafta acısını çıkaracağım inşallah

Oglum uyurken ozluyoruz ,o yokken biz boyle sessiz tatsiz tutsuz oturuyormusuz diye  sasiyoruz.

2.5 yaşındaki kızım geçenlerde 1 kutu yağlı krem ile elbise dolabımı komple boyu yettiğince sıvamıştı ama ne sıvamak !!! ilk çocuğum olsa muhtemelen "ıııııııııııı cıssss yaparım elini" deyip kendimce kızardım ama üçüncü çocuğum ve ilk aklıma gelen fotoğraf makinasını bulmak oldu Poz poz dünya kadar resmini çektim o kremli dolabın önünde kremli yanaklar ile Demek ki gerçek sabrı öğretiyor çocuklar bize...

ne mi değişir?her şey.

hayatın anlamı değişir

Hafız Ahmet hocam, siz her şeyi yazmışsınız zaten.
Birde ben ekleyim;
Günün her saatinde çocuklar için dua ettiğinizin farkına varırsınız.
1. Sorumluluk!
2. Karşılık beklemeden sınırsız sevmek.

Anne ve babanı daha iyi anlarsın.