allahım bize sabır versin.onu yazanlar halt etmiş.bizim çektiklerimizi ne biliyorlar.ağzı olan herkes konuşuyor.bana ne ayrıcalık veriyorki.bugün benim ailem izmirde değilde hakkaride otursaydı oraya tayin isteyecektim.eşit şartlarda atanıyoruz.benim eşim dağın başında onların güvenliğini sağlamak için ailesinden uzakta görev yapıyor.ev yok okul yok ne yapalım ölelim mi ailemizin yanınada mı gitmeyelim.insanlar bencil acımasız.hele devlet için çalışırken devlet beni mağdur ederse ben o devlete nasıl hizmet edebilirim ki beni mutluluğum hem işime hem evime hem çevreme yansıyacaktır.mutluluk demişken o nasıl bir duygu hatırlayan var mıııııııııııııı?
hocam boşver bunu yazanların arasında hiç doğu görmemiş zavallılarda var.söylesende bizlerin neler yaşadığını almaz o kıt beyinleri.ben 15 ağustosta şırnağa gitmiştim,dönmek üzere.çünkü son sınıftaydım.16 ağustosta eşim sınır ötesine gitti.o güne kadar karşıyakada büyümüştüm.17 ağustosta deprem oldu.18 ağustosi atta enyakın arkadaşımız şehit oldu. yanında olayım diye 2 yıl kaydımı dondurdum.ayrıcalıksa bundan çok daha fazlasını hak ediyoruz.o kıt akıllıların bizi anlamasını bekleme.sadece biz bizi anlarız.değersiz insanların değersiz sözlerine sakın değer verme