Atatürk Diyor Ki;

Ya bağımsızlık, ya ölüm!... 1919 (Nutuk)

Kültür okumak anlamak görebilmek görebildiğinden mâna çıkarmak uyanık davranmak düşünmek zekâyı terbiye etmektir...

"Mutlaka şu veya bu sebepler için milleti savaşa sürüklemek taraftarı değilim. Savaş zorunlu ve hayati olmalıdır.
Hakiki düşüncem şudur: Ulusu savaşa götürünce vicdan azabı duymamalıyım. Öldüreceğiz diyenlere karşı, ölmeyeceğiz diye savaşa girebiliriz. Ancak, ulusun hayatı tehlikeye girmedikçe, savaş bir cinayettir. "
Atatürk.

Bu sözü söyleyen Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün mesleği askerlikti ve çokta uzun olmayan hayatının önemli bir kısmı cephelerde geçmiştir. En zorlu dönemlerde en kritik görevleri canı pahasına alıp yerine getirmekle kalmamış milletimizin tarihte düşmüş olduğu en zor durumda elini değil tüm vücudunu taşın altına sokmayı gözünu bile kırpmadan kabul etmiştir.Tüm bunlar dikkate alındığında, yukardaki cümleleri söylemesi; bize, onun ne kadar barışçı ve hümanist bir lider olduğunu gösterir. O yüzdendir ki asrın lideri olmuştur.

💜

"Türkiye Cumhuriyeti Devletini kuran halka Türk Milleti denir.
 "Diyarbakırlısı, Vanlısı, Erzurumlusu, Trabzonlusu, İstanbullusu, Trakyalısı ve Makedonyalısı hep bir milletinin evlatları, hep aynı cevherin damarlarıdır”

[linkler sadece üyelerimize görünmektedir.]

....

 Bugün hepimize düşen ortak görev; ulusal değerlere, bilince, Cumhuriyet'e sahip çıkmak, Çanakkale'yi, Kurtuluş Savaşı'nı kazanan  ruhu korumak ve bu bilinci gelecek kuşaklara aktarmaktır. Türk Ulusu dili, kültürü, tarihi ve saygın kimliğiyle aydınlık yarınlara el ele güçlü biçimde yürüyecektir.
                                    Mustafa Kemal ATATÜRK

....

Her fert istediğini düşünmek, istediğine inanmak, kendine mahsus siyasî bir fikre malik olmak, seçtiği bir dinin icaplarını yapmak veya yapmamak hak ve hürriyetlerine maliktir. Kimsenin fikrine ve vicdanına hâkim olunamaz.

" millî egemenlik uğrunda canımı vermek, benim için vicdan ve namus borcu olsun.."
 

Mersinliler mersine sahip çıkınız...

....

Bir millette, özellikle bir milletin iş başında bulunan yöneticilerinde özel istek ve çıkar duygusu, vatanın yüce görevlerinin gerektirdiği duygulardan üstün olursa, memleketin yıkılıp kaybolması kaçınılmaz bir sondur.