Babasız Bayram Sabahları

İşte şu iki metrelik mezarda yatan adam,yani şu toprağın altındaki adam,benim aslan babam!..
Kara gözlü,fidan gibi,korkusuz,adam gibi adam,babam!...
Mert olmayı,erkek olmayı,adaletli olmayı öğrendiğim,düşlerimin kahramanı,babam!...
"İpeğe sarılmış çelik",vakur,müşfik...Ömrünü,adam gibi "Türk evladı" yetiştirmeye adamış,çileli adam,babam!...
Şu üzerine kar yağan,üşümesin diye dua ettiğim yalnız adam,benim aslan babam!...

Evet işte benim babam....üstüne söz söyleyemem ki....Nasıl da özledim kokusunu, o kocaman elleriyle elimi tuttuğu zaman ki gibi güvende hissetmeyi...gölgesini bile özledim...yetimseniz , kaç yaşında olursanız olun hep bir yanınız eksik, hep bir yanınız ürkek...boğazındanızki o yumru hiç gitmiyor...
baba olan meslektaşlarım çocuğunuza onu sevdiğinizi, onunla gurur duyduğunuzu söylemeyi ertelemeyin lütfen

ah coffiner öğretmenim ,ah adamın biri öğretmenim
okuldan geldim beni ağlattınız...şimdide babamı arayıp geldim ...gerçekten insanın sevdiklerini kaybetmesi hele de bir daha görebilme umudunun hiç olmaması ne kadar,ne kadar zor..Allah sabırlar ,dayanma gücü versin böyle ayrılanlara..

Babamı Çok Ama Çok Özledim.babamı ,en İyi Arkadaşımı,en İyi Dostumu Kısacası Hayattaki En İyi Sırdaşımı Çok Özledim.
inanın İnsan Sevdiklerinin Kıymetını Onları Kaybedince Anlıyor.özeliklle  Bayramlarda.keşke Diyorum Babam Yaşasaydıda Hayatta Hiç Bir Şeyim Olmasaydı.ama Giden Geri Gelmiyor..................... ....................

Okudum,okudum  yüreğime  değdi,yüreğime dokundu.....
Babanız  hayatta değilse  duyduğunuz eksikliğn,
bir ''baba'' çağrısından duyduğunuz ezikliğin ,duygulandığınız bir andaki  boğazınıza takılan bir yumrunun  inanın  kaç yaşında olursanız olun hiç alakası yok.Çünkü  evli ve çocuk sahibi iseniz bu kez çocuklarınız adına yaşanamayan eksiklikler adına üzülüyorsunuz.
Dede  diyemiyorlar ama hayattaymış gibi tanıyorlar onu.....Buda insanı mahvediyor.
On yedi yaşında babasını kaybetmiş birisi olarak,
Çok isterdim babam  öğretmen oluşumu görsün,çocuklarımı görsün,babam deyince arkamda dağlar olduğunu hissetseydim......
Evet babasız bayram olsun diğer günler olsun çoooook zor...

geçen yılocak ayında babamı kaybettim..dolayısıyla ilkez bu sene bayramı babasız geçireceğim..nasıl olacak hangi duygulara kapılacağım...gerçi çok üzülüp bir boşluk hissedeceğim gerçek...Allah tüm geçmişlerimize gani gani rahmet eylesin...

Allah sabır versin. Başınız sağolsun...

Annesizve babasız geçen her gün çok zor onların yokluğunu her zaman hissediyorsunuz ama bayram günleri çok daha kötü oluyor
ilk defa babasız bayram geçirecek olan, öğretmenim erdemc28 size sabırlar diliyorum.

ben de babasız değil ama annesiz geçiriyorum 3 yıldır bayramları. ve her yıl aynı acıyı hissediyorum. bayramını kutlayacak, elini öpecek annen olmayınca içini tarifsiz bir hüzün kaplıyor insanın.
Başınız sağolsun erdem öğretmenim, Allah sabır versin.

benim durumum da farklı benim babamdabizi bırakıp gittiginde  1999 da ölmüştü tam 8 yıl aradan sonra geri döndü torunu olunca elden ayaktan düşünce ama

Babasız bayramlar aylar günler saatler....
İLk defa birleştirilmiş sınıf alıcam diye gezerken gözüm takıldı, ama aslında yüreğim hep bu konuda takılı...Onsuz her şey zor ve herkes üzerinizde... Çabalamak dik durmak göğüs germek gerek eksikliğine inat bir azimle...İçinizden ağlamak gelse de durdurmak gerek anne kardeş var sizden daha çok üzülebilecek... Bir oyun rüya gibi devam ediyor onsuz hayat sanki bir gün çıkıp gelecek ve görecek yıkıntılarını topladığınız tüm viraneleri ve sistemin çarpıklığıyla baş etmeye çalışan o kocaman yüreğinizi...
Bazen de o hep yanınızda yanıbaşınızda...Ne olur da ses verse o resim... Uzanıp sarılıverseniz...Ya da en önemlisi bi haber verse iyi mi kötü mü diye... Hasta haliyle mi hala yoksa o sizin bildiğiniz güçlü sağlıklı babanız mı?? Kim bilir...
Söylenecek çok söz var ama elbet duyuyor ya da duyacak.Elbet bu dünyanın öbür tarafı var. Ve elbet yaşadığımız eksikliğin yanında bizi hırpalayanlar oraya aynı bizim gibi gidecek....
Zaman...
Sevgilerimle...

İşte şu iki metrelik mezarda yatan adam,yani şu toprağın altındaki adam,benim aslan babam!..
Kara gözlü,fidan gibi,korkusuz,adam gibi adam,babam!...
Mert olmayı,erkek olmayı,adaletli olmayı öğrendiğim,düşlerimin kahramanı,babam!...
"İpeğe sarılmış çelik",vakur,müşfik...Ömrünü,adam gibi "Türk evladı" yetiştirmeye adamış,çileli adam,babam!...
Şu üzerine kar yağan,üşümesin diye dua ettiğim yalnız adam,benim aslan babam!...

Evet işte benim babam....üstüne söz söyleyemem ki....Nasıl da özledim kokusunu, o kocaman elleriyle elimi tuttuğu zaman ki gibi güvende hissetmeyi...gölgesini bile özledim...yetimseniz , kaç yaşında olursanız olun hep bir yanınız eksik, hep bir yanınız ürkek...boğazındanızki o yumru hiç gitmiyor...
baba olan meslektaşlarım çocuğunuza onu sevdiğinizi, onunla gurur duyduğunuzu söylemeyi ertelemeyin lütfen

Efsunkar öğretmenim o kadar duygu dolu yazı yazmışsınız ki ben de duygulandım ve gözlerimden yaş geldi.Evet o baba bizim babamız gerçekten
-Cebinde tam parası olmayan
-Bizleri okutmak için her şeyi göze alan
-Sabah gün doğmadan tarlaya koşan
-Hiçbir zaman TV aletini izleyeyemeyen
-Bizleri bu günlere getiren o solmaz çiçekler.

Gerçekten ben de duygulandım çünkü maaalesef 4 yıl önce ayrıldık o eli öpülesi insanla.
Canım babam seni öpüyorumm.................... ...Yanımda olmasanda..........kokunu almasamda..........