Bakmak Ve Görmek

  Doğrusu  başım döndü!
Resimlerden  çıkartılan  yorumların  farklı  olmasının  sebebi  ne  olabilir?
   Bilinç  altı  ile  açıklayabilir miyiz?
   Ya da  matematik  zeka  ile  mi  açıklayabiliriz?

BAKMAK VE GÖRMEK...

Eski zamanların birinde bir adam hayatın anlamının ne olduğunu kendi kendine sormaya başlamış.
Bulduğu hiçbir cevap ona yeterli gelmemiş ve başkalarına sormaya karar vermiş... Ama aldığı cevaplar da ona yetmemiş. Fakat mutlaka bir cevabı olmalı diyormuş.. Ve dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş... Köy, kasaba, ülke dolaşmış bu arada zaman da durmuyor tabi ki.
Tam umudunu yitirmişken bir köyde konuştuğu insanlar ona - "Şu karşıki dağları görüyor musun, orada yaşlı bir bilge yaşar istersen ona git belki o sana aradığın cevabı verebilir. " demişler.
Çok zorlu bir yolculuk sonunda Bilgenin yaşadığı eve ulaşmış adam. Kapıdan içeri girmiş ve bilgeye “Hayatın anlamının ne olduğunu" sormuş ...
Bilge sana bunun cevabını söylerim ama önce bir sınavdan geçmen gerekiyor demiş...
Adam kabul etmiş... Bilge bir çay kaşığı vermiş adamın eline ve içine de silme bir şekilde zeytinyağ doldurmuş. Şimdi çık ve bahçede bir tur at tekrar buraya gel... Yalnız dikkat et kaşıktaki zeytinyağ eksilmesin, eğer bir damla eksilirse kaybedersin..
Adam gözü çay kaşığında bahçeyi turlayıp gelmiş. Bilge bakmış evet demiş kaşıkta yağ eksilmemiş, peki bahçe nasıldı(!)
Adam şaşkın... Ama demiş ben kaşıktan başka bir yere bakmadım ki... Şimdi tekrar bahçeyi dolaşıyorsun kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi inceleyip gel, demiş Bilge... Adam tekrar bahçeye çıkmış gördüğü güzellikler büyülemiş muhteşem bir bahçedeymiş çünkü... Geri geldiğinde bilge, adama bahçe nasıldı diye sormuş... Adam gördüğü güzellikler karşısında büyülendiğini anlatmış..
Bilge gülümsemiş, ama kaşıkta hiç yağ kalmamış demiş ve eklemiş
-Hayat senin bakışınla anlam kazanır ya sadece bir noktayı görürsün hayatın akıp gider sen farkına varmazsın...Ya da görebileceğin tüm güzelliklerin tam ortasında hayatı yaşarsın akıp giden zamanın anlam kazanır...
"Hayatının anlamı senin bakışlarında gizli"
Yani nasıl bakarsak, nasıl görürsek ya da nasıl görmek istersek hayat öyle anlam kazanıyor. Bakmak değil ama belki görmek istediğimizce. Sevgiyi, sevdayı, dostluğu,anlayışı ve daha çoğunu sayamadığımız belki de fark etmediğimiz güzellikleri gördüğümüzde anlam kazanıyor hayat. Oysa görmek istememek, ya da hayata at gözlükleriyle bakmak kaşıktaki zeytinyağı dökmemek adına bir şey. Ama sadece BİR şey… Fakat eminim ki yaşamak istediklerimiz çok şey, yada çok şey olmalı.. Gülen gözlerle başlanan bir sabahın ardından, paylaşmaya sevgiye, dostluğa dair ne varsa yaşamak kaşıktaki zeytinyağını dökmek pahasına güzelliklerin farkına vararak doyasıya yaşamak hayatın anlamı… aslında kısacası bakmakla ve görmenin ayırdımına varabilmek belki de…

BAKMAK VE GÖRMEK...

Eski zamanların birinde bir adam hayatın anlamının ne olduğunu kendi kendine sormaya başlamış.
Bulduğu hiçbir cevap ona yeterli gelmemiş ve başkalarına sormaya karar vermiş... Ama aldığı cevaplar da ona yetmemiş. Fakat mutlaka bir cevabı olmalı diyormuş.. Ve dolaşıp herkese bunu sormaya karar vermiş... Köy, kasaba, ülke dolaşmış bu arada zaman da durmuyor tabi ki.
Tam umudunu yitirmişken bir köyde konuştuğu insanlar ona - "Şu karşıki dağları görüyor musun, orada yaşlı bir bilge yaşar istersen ona git belki o sana aradığın cevabı verebilir. " demişler.
Çok zorlu bir yolculuk sonunda Bilgenin yaşadığı eve ulaşmış adam. Kapıdan içeri girmiş ve bilgeye “Hayatın anlamının ne olduğunu" sormuş ...
Bilge sana bunun cevabını söylerim ama önce bir sınavdan geçmen gerekiyor demiş...
Adam kabul etmiş... Bilge bir çay kaşığı vermiş adamın eline ve içine de silme bir şekilde zeytinyağ doldurmuş. Şimdi çık ve bahçede bir tur at tekrar buraya gel... Yalnız dikkat et kaşıktaki zeytinyağ eksilmesin, eğer bir damla eksilirse kaybedersin..
Adam gözü çay kaşığında bahçeyi turlayıp gelmiş. Bilge bakmış evet demiş kaşıkta yağ eksilmemiş, peki bahçe nasıldı(!)
Adam şaşkın... Ama demiş ben kaşıktan başka bir yere bakmadım ki... Şimdi tekrar bahçeyi dolaşıyorsun kaşık yine elinde olacak ama bahçeyi inceleyip gel, demiş Bilge... Adam tekrar bahçeye çıkmış gördüğü güzellikler büyülemiş muhteşem bir bahçedeymiş çünkü... Geri geldiğinde bilge, adama bahçe nasıldı diye sormuş... Adam gördüğü güzellikler karşısında büyülendiğini anlatmış..
Bilge gülümsemiş, ama kaşıkta hiç yağ kalmamış demiş ve eklemiş
-Hayat senin bakışınla anlam kazanır ya sadece bir noktayı görürsün hayatın akıp gider sen farkına varmazsın...Ya da görebileceğin tüm güzelliklerin tam ortasında hayatı yaşarsın akıp giden zamanın anlam kazanır...
"Hayatının anlamı senin bakışlarında gizli"
Yani nasıl bakarsak, nasıl görürsek ya da nasıl görmek istersek hayat öyle anlam kazanıyor. Bakmak değil ama belki görmek istediğimizce. Sevgiyi, sevdayı, dostluğu,anlayışı ve daha çoğunu sayamadığımız belki de fark etmediğimiz güzellikleri gördüğümüzde anlam kazanıyor hayat. Oysa görmek istememek, ya da hayata at gözlükleriyle bakmak kaşıktaki zeytinyağı dökmemek adına bir şey. Ama sadece BİR şey… Fakat eminim ki yaşamak istediklerimiz çok şey, yada çok şey olmalı.. Gülen gözlerle başlanan bir sabahın ardından, paylaşmaya sevgiye, dostluğa dair ne varsa yaşamak kaşıktaki zeytinyağını dökmek pahasına güzelliklerin farkına vararak doyasıya yaşamak hayatın anlamı… aslında kısacası bakmakla ve görmenin ayırdımına varabilmek belki de…

   Hocam  anlattıklarınıza  hak  veriyorum.
Ama  bir  eksiklik  var  sanki..
 Hayatın  içinde  zeka olmalı..
Zekası  olanlar  hayatı  hak  etmeli..
Zekaları  ile  üretmeli..
Farkında  olarak  kendilerini  fark  ettirmeli..
Yaşamak  insan  için  zekası  ile  hayata  hükmetmektir...
   Saygı  ve  sevgi  ile  kalın..

 Bozuk perspektifli bir oda, sarı uzun saçlı yaratığa benzeyen birşey,etrafında başka yaratıklar, yerde yine bir yaratık..... 

 Hoca sınıfa girer , tepegöze bir Picasso resmi koyarak derse başlar.Resim perdeye yansır...Herkes perdeye bakar...

Bakar ama, tarzı zaten kubik olan Picasso'nun resminde, sanatla fazla ilgilenmeyenlerin anlayabileceği çok az sey vardır. Bozuk perspektifli bir oda, sarı uzun saçlı yaratığa benzeyen birşey,etrafında başka yaratıklar, yerde yine bir yaratık ve arkadaki şekli bozuk içi parlak dikdörtgenin içinde başka birşeyler daha....

5-10 dakika hiçbirşey söylemeden sınıfı izleyen hoca, biraz sonra Picasso''nun resmini alıp, Velazquez 'in  'Las Meninas' isimli tablosunun resmini koyar. Bu resimde sandalyenin üzerinde oturan sarı uzun saçlı bir aristokrat kızın etrafını çeviren dadıları , onun saçını tararken yerde kızın köpeği yatmaktadır. Ve babası, arkasından ışık sızan kapıdan kızını izlemektedir.


Tüm sınıf ancak ikinci resmi görünce Picasso'nun resmindeki öğelerin ne olduğunu ve bu resmin Velazquez 'in tablosuna gönderme olarak yapılmış olduğunu farkeder Ve hoca hiç unutulmayacak dersini verir!

"Hayatta hiçbirşey Velazquez 'in resmi kadar belirgin ve net değildir. Hayat, size gerçekleri Picasso''nun resmindeki gibi şekil değiştirmiş olarak gösterir. Picasso''nun resmine bakıp, Velazquez ‘in resmini görebilenleriniz başarılı olacak, diğerleri kubik şekillere bakıp yanlış anlamlar çıkarmaktan gerçekleri hiç göremeyecek."


Bu anektodu okuduğumda şu güne kadar baktığım ne kadar çok  şeyi yanlış görmüş olabileceğimi düşündüm..Haksızlık ettiğim kimse var mı diye telaşlandım...Haksızlık ettiklerim varsa umarım  beni affetmişlerdir..Ya sizler kendinizden emin misiniz???

 

erdemc28 hocam ben hayatımda bu garip şekilleri hep iyi bişeylere benzettim belki yanlış yaptım yapıyorum... ama hiç pişman değilim.sizinde dediğiniz gibi haksızlık etmek ettiğini düşünmek kötü bir olay bu konuda kendimden emin değilim ne yazıkki..

Biraz daha bakmayalım görelim..

Geriye bakıp nerede olduğunu bileceksin,

İleriye bakıp nereye gitmen gerektiğini göreceksin.

KARI KOCA TATİLİ

Karıkoca birlikte tatile çıkarlar. Gittikleri yerde kamp kurarlar.Tatillerinin ikinci gününün akşamı güzel bir yemek yiyip uykuya
dalarlar.

Birkac saat sonra kadın uyanır ve kocasını da uyandırır.Adam uyku sersemidir; güzel bir rüyadan uyandırıldıgı için de biraz kızgındır:
"Ne oldu?Ne istiyorsun?" diye sorar.
Yukarıya bak ve bana ne gördüğünü söyle." Adam gökyüzüne bakar ve cevap
verir:
-Bunun için mi uyandırdın beni?.Baktım işte.
Bir sürü yıldız görüyorum, ışıl ışıl parlayan milyonlarca yildiz.

Karısı tekrar sorar.Peki, bu sana neyi gösteriyor?

Artık iyice uykusu kaçan adam biraz düşünür ve cevap verir:
"Teolojik olarak Allah ın kudretini ve kendi acizliğimizi görüyorum.
Felsefi olarak, evrenin sonsuzlugunu ve onun karşısındaki önemsizliğimizi görüyorum.

Astronomik olarak galaksilerin,yıldızların, gezegenlerin varlığını
görüyorum.Yıldızların konumuna bakarak saatin 3 oldugunu goruyorum.
Meteorolojik olarak da bugün havanın çok güzel olacağını görüyorum.
Niye sordun bunu bana?
Sana neyi gosteriyor?

"Çadırımızı çalmışlar!!!"

Çok güzeldi Mtdemirci Öğretmenim, teşekkür ederim   

mtdemirci hocan paylaşımın için teşekkürler
eline sağlık güzel olmuş

hakikaten cok güzel.paylaşımlarınız için teşekkürler

Pamuk Prenses Masalını Birde Kraliçeden Dinleyelim

Daha yeni evlenmiştim Kralla. Saraya ilk girdiğim anda sevdim orayı. Hele o güzeller güzeli Pamuk var ya. O kadar kanım kaynadı ki o güzel kıza. Iki yıl önce genç yaşında kaybettiğim kızıma o kadar benziyordu ki. Kizimin yerine koymustum onu. Nereden bilebilirdim ki o guzel yuzun ardinda neler yattigini.
Ilk birkac gun cok guzel gecti. Derken yavas yavas gercek yuzunu gostermeye basladı Pamuk. Babasinin yaninda bir melek oluyordu. O yokken ise hakaretlerin bini bir paraydi. ne cirkinligimi birakiyordu, ne aptalligimi. Her yalniz kaldigimizda bana saraydan defolup gitmemi soyluyordu. Oysa nelerine goz yumuyordum onun. Avciyla aralarinda bir seyler oldugunu saraya ilk girdigimde anlamistim. Ama onu sevmiyordu Pamuk. Diger ulkenin yakisikli prensine sirilsiklam asikti. Ve avciyi bir piyon olarak kullaniyordu. Kac kere karsima alip nasihat etmeye kalktiysam tersledi beni. Hatta bir keresinde tokat atmaya bile cüret etti. Ben yine gencligine cahilligine verdim. Sustum. Ve gunlerden bir gun olanlar oldu. Evden kacti Pamuk. Ne yapacagimi sasirdim. Aramadigim sormadigim yer kalmadi. Yoktu ortalarda. Derken aksamustu kocam saraya dondu ve kizini sordu. Soyleyemedim kactigini. Kalp hastasiydi kocam nasil diyebilirdim ki. Ona kizin bir arkadasina gittigini gece orada kalacagini söyledim. O anda oyle bir sey oldu ki butun dunya tepeme yikildi. Avci telasla iceri girerek " kralicem, aynen dediginiz gibi Pamuk Prenses'i oldurup size yüregini getirdim" demez mi. Ne yapacagimi ne diyecegimi sasirdim. Belli ki prensesin yeni oyunuydu bu. Daha bir sey soylememe kalmadan kocamin tokadiyla yere yigildim. Ve onu izleyen darbeler sonunda kendimden gecmisim. Gozlerimi actigimda basimda sadece hizmetciler vardi. Hemen kocami cagirmalarini istedim. Anlatmaliydim ona gercegi. Ama ogrendim ki is isten gecmis. Kocam kizinin olumune dayanamayip kalp krizinden olmus. Yikilmistim. Ama simdi kendi derdimi birakip Pamukla ilgilenmem gerekiyordu. Artik olen kocamin yadigariydi o bana. Hemen avciyi cagirttim yanima. Biraz sikistirinca soyledi kizin yerini bana.
Bir ormanda yedi cuceyle birlikte bir kulubede yasiyormus. Hemen mutfaga gecip sevdigi yemeklerden hazirlattim ona. Bir kac tane de elma aldim yanima, cok severdi elmayi. Hemen ormanin yolunu tuttum. Kulubeyi buldugumda hava kararmak uzereydi. Kapiyi caldim bir iki kez. Acan olmadi. biraz itince kapinin acik oldugunu farkettim. İceri girince ise bir baktim PAmuk yerde serilmis yatiyor. Mutfaktan agir bir gaz kokusu geliyordu. Elinde de bir kagıt vardi. Kagidi alip okudum. Prensden geliyordu, avciyla aralarinda bir iliski oldugunu ogrendigini ve artik onunla evlenemeyeegini yaziyordu. Zavalli kiz da bunu okuyunca canina kiymaya kalkmisti. Telastan sepeti oldugu yere ativerdim. Hemen butun kapiları camlari acip kizi disari cikardim. sonra da prense haber vermeye gittim. Yoksa aynisini ikinci kez yapabilirdi. Prense olanlari anlatip yanima aldim. Prensesin yasadigi kulubeye geldik. Kiz hala yerde yatiyordu bu arada cucler de donmus onu o halde gorunce oldu sanip basinda aglasiyorlardi. Prens ve ben usulca yanina gittik. Prens kizin yuzune egilerek alnina bir opucuk kondurdu. Gazin etkisi yavas yavas gecmis kiz da kendine gelmeye baslamisti. O anda butun cuceler kizin kendisine gelmesini prensin opucugune baglayip haykirmaya basladilar. Prensim cok yasaaaaaaaaaaa. Neyse muhim degildi. Pamuk kurtulmustu ya. Onemli olan buydu. Pamuk gozlerini acar acmaz karsisinda beni gorunce haykirmaya basladi. İste beni bu zehirledi. Az daha oldurecekti beni. Neye ugradigimi sasirdim. Yerde dagiimis duran elmalar, kraliyete ait bir sepet. ve prensesin asla yalan söyleyemeycek gibi duran masum yüzü bir araya gelince kime neyi inandirabilirdim ki. hemen kosarak oradan uzaklastim. Ve hala o kizin yuzunden lekelenmis adimi degistiremiyorum. İste dostlar isin asli bu. Ama bu saatten sonra kim inanir ki kotu kalpli kralicenin masum olduguna...


ALINTIDIR

yazılar ve resimler çok ilginç paylaşımlarınız için teşekkürler mtdemirci hocam

Resimler

Güzel paylaşımlar.teşekkürler.