Başımıza Gelmez Demeyin!

Yıllar önce dedemi kaybettiğimde Almanyadaki amcamı cenaze için bekliyoruz.Amcam uçağa binmeden bizi aradı geleceği saati bildirdi ve hazırlıkları ona göre yapmamızı söyledi.Söylediği saatten 24 saat geçmesine rağmen amcamdan haber alamadık Almanyayı arıyoruz uçağa binmiş ,Ankara da uçaktan indiğini biliyoruz ama ses yok.Polis , hastaneler aklımıza gelen heryeri aradık ama ulaşamıyoruz.24 saat sonra amcam bizi aradı ve tek bir cümle kurdu ."Malatya dayım beni alın"Bu telefona bir anlam veremedik.Ankara dan Kayseri ye gelmek  için beklediğimiz amcam bizi Malatya dan arıyor...Babam ve abim almaya gittiler ve geldiklerinde amcam tanınmaz haldeydi .Ablam tıp fakültesinde öğrenciydi ve hemen hastaneye götürdük.Çok yüksek dozda bir yabancı madde verilmişti amcama biz cenaze telaşını unutup amcamın derdine düştük.Havaalanından takip ediyorlar amcamı ,otobüste yanına oturuyorlar.Amcam cenaze için geldiğini çok üzgün olduğunu ve sohbet etmek istemediğini belirtiyor yanındaki kişi ısrarla sohbet edip bisküvi ikram ediyor ve amcam uyuyakalıyor...

Hatırladıkça hala sinirim bozuluyor.Arkadaşlar lütfen yolculuklarınızda yanınızdaki insanlardan hiç bir ikram kabul etmeyin.Yaşayan biri olarak yazıyorum...

Başımıza gelmez demiyelim.
Aşağıdaki fotoğraflara bakınca insan "Öldürmeyen Allah Öldürmüyormuş" demekten kendini alamıyor.
Bariyeleri aşan araba takla attıktan sonra tekrar dört lastik üzerine düşüyor.
Sonrası mı?

Sayın "adamın biri" öğretmenim. Gerçekten çok ilginç ve korkutucu bir kaza resimleri. Allah korumuş.