Belge İçin Mi? Vicdan İçin Mi Çalışmalı?

her ne iş olursa olsun en iyisini yapmak için uğraşılmalıdır.. ondan sonra da ekmek parası için uğraşır herkes.. takılmamak lazım belgeler, takdirlere..ahmet belge almış... göstermelik çalışıyormuş... belki de ahmet de karşısındakini öyle görüyordur...  kendinin ne yaptığını biliyor musun... bu yıl geçen yıla göre daha başarılı daha tecrübeli hissediyor veya görüyor musun... işte bu .... .. (sadece kendi görüşümdür... yukarıda yazılanlara cevap değildir...)

Katılıyorum hocam.Biz öğrencilerimizin daha iyi yetişmesine gayret edelim.Ne demişler."Balik bilmezse Halık bilir."

Belge sadece bir kağıt parçası.Ama yetiştirdiğimiz öğrenciler birer nesil.
Tabiki önce ve sadece vicdan...

Ne güzel belirtmişsiniz hocam.Aklıma şu şiir geldi.
    ÖĞRETMENİM
Ben bir gülüm, sen bahçıvan
Çok açarsam eser senin,
Mis kokarsam hüner senin,
Ama bir de soluversem,
Günah senin, günah senin öğretmenim...

Ben tohumum, çiftçi sensin,
Çok sularsan ürün senin,
Bol olursam verim senin.
Ama bir de çürütürsen
Hata senin, hata senin öğretmenim...

Ben elmasım, sarraf sensin
Pırlantaysam, emek senin
Parlıyorsam, yıldız senin
Ama bir de parçalarsan
Kırık senin, kırık senin öğretmenim...

Ben boş defter, kalem sensin
Doğru yazsan, yarın senin
Güzel yazsan, ikbâl senin
Ama bir de karalarsan
Vicdan senin, vicdan senin öğretmenim...

bana da dediler senin okula kaymakam getireceğiz takdir vereceğiz dedim istemez hocam belge için yapmıyoruz herşey eğitim için

Belge için desem sorarlar adama, hani belge.

belge için çalışan yapmacık olur öğrencilerine karşı.....

kağıt için çalışanlar ,kağıt üzerinde kalırlar.

tabi ki vicdan için ve çocuklarımız için...

belge için çalışan şaklabanlar var.
ama sizler gibi Allah rızası için çalışan onurlu öğretmenlerde çok şükürki var.
yoksa düşünmek bile istemiyorum ülkenin halini

vicdanın yerini cüzdanlar almış

elbette vicdanım için çalışıyorum...insanın içinin rahat olması lazım...

belge için çalışanlar mı var? ilginç.

Her şey çocuklarımız için. Alınan belgeler bir zarfın içinde yıllar boyu kalıyor. Ama çocuklarımıza kazandırdığımız güzel davranışlar  ve bilgiler toplumda bize geri dönüyor.

çocukların hepsi bir belge gibi zaten.
ama onların içinde sevgi var ruh var.
ruhsuz kağıt parçalarını ne yapayım?

Belge amaç değil araç olmalı. Görevini layıkıyla yapan öğretmen ödüllendirilmeli ki bu da çalışmalarında teşvik edici bir unsur olsun.
Marifet iltifata tabidir.
Tabi öğretmen arkadaşlarımın söyledikleri çok doğru ve yerinde. Çalışmalarımız gösteriş için değil insanlık için olmalıdır.