Ben Mutsuz Bir Öğretmenim...

Hiç de mutsuz olamam. Sorun öğretmen arkadaşlarım ise daha az iletişim kurarım. Sorun veli ise kaybeden kendi öğrencisi olur. Eğer idare sıkıntılı ise elbette devran ona da kalmaz. Hayata 1 defa geliyoruz, kimsenin ben, mutsuz etmesine izin veremem. Kızarım, yorulurum, bıkabilirim ama mutsuz olmak bana uymaz...

Çok haklısınız.Görevimizi yaptıysak, vicdanımız rahatsa hiçbir şey bizi üzemez.

Meslek ancak motivasyon ile yapılabiliyor.
Ben neden mutsuz olacakmışım?
Asla, işimi severek yapıyorum, değer kattıklarım var.
Hiç bir şekilde umutsuz ve mutsuzluğa kapı açmayın...

Sınıfa girince kafandaki her şey dışarıda kalıyor.
Minik yüreklere bir şeyler ekmek istiyorsun.
Sadece onlar mutlu olsun diye teneffüslerini onlara  ayırır en saf haliyle anlattıklarını, okuduklarını dinler bazen oyunlarına bile katılırsın.
TA Kİ nankörlük,sorumsuzluk gösteren  bir kaç haddini bilmez veli yüzünden  hevesin kaçana dek..

İnsanın olumlu enerjisine katkıda bulunacak o kadar az insan var ki...bana göre öğrenciyle de , veliyle de orta yolu bulursun...insanı etkileyen en çok okul atmosferidir..çok şükür okul ortamımız da iyi...

hocam kayan yazılar için rica ederim faydalı oldursa ne Mutlu.hediyenizi de akmış kadar oldum düşünmeniz yeter sağolun.özelden mesaj atamadım zannedersem özel mesaj bölümü kapalı

Bir yorum da benden gelsin. Değerli hocalarım, mutsuz olan Kim bilir kaç öğretmen vardır. Terör bölgelerinde çalıșan, soğuk, kar ve tipi ile mücadele etmiș olan. Yine de ișine sımsıkı sarılan. Iyi șartlarda olup bașka okul sıkıntıları olan.Çocuklar bize yeter. Gerisini boșverin

Ben mutsuz öğretmen değilim çok şükür 😊 Bu başlığı görünce başımdan geçen bir olayı anlatmak ve sizlerden de yorum almak istedim.Ben yıl sonu seminerini ilçe merkezindeki bir okulda almıştım.O okuldaki bütün öğretmenleri tanıyorum.Okulun öğretmenleri ile idare arasında sorunlar varmdı ben de seminerde öğretmenler kendi aralarında konuşurken buna şahit oldum.Aralarında karar aldılar toplantıda şikayetkerinidike getireceklerdi.Neyse ben de kendi halimde öğretmenler odasında oturuyorum bu muhabbet dönerken.Aralarında yaşça benden büyük bayan öğretmen herkesin içinde siz dışarıya çıkarmısınuz sonuçta bu okulun öğretmeni değilsiniz bu konuşmaya şahit olmanız doğru olmaz dedi.Saat 10.00 falandı yani seminer bitmemişti.Ben ne diyeceğimi şaşırdım müdüre sorayım dedim.Müdüre gittim o da tamam hocam sen gidebilirsin dedi çaresizce.O olaydan sonra büyük okula karşı antipati oldu bende.Ozellikle bayanlar arasında bi kopukluk oluyor gözlemlediğim kadarıyla.Benim içerlendiğim o oda da bulunup bulunmayacağıma öğretmen değil idare karar verir ama öğretmen o hakkı kendinde buluyor ve bunu bana tepkili bir şekilde söyleyebiliyor.Hoş bir durum değildi bence.Uzun oldu kusura bakmayın😊

İnsanın olumlu enerjisine katkıda bulunacak o kadar az insan var ki...bana göre öğrenciyle de , veliyle de orta yolu bulursun...insanı etkileyen en çok okul atmosferidir..çok şükür okul ortamımız da iyi...

Kesinlikle size katılıyorum Öğretmenim.

Gözlüğümü okulda unutmuşum. Yukarıda yazılanları görmedim.
Umarım bu sayfaya bakan hiç kimse gözlüğünü takmamıştır.
Çık... çık .. çık.

    Mutsuzdur camiamız genelde. Ama bunun o kadar çok nedeni var ki. Hangisini etkisizleştirmeye calışsak engeller çıkıyor hep.
     Nedenler çokken hüzünlü olmak için, buna rağmen gülümseyebiliyorsak sınıfa girerken; bu tessüm bizim sabırlı ve güçlü olduğumuzu gösterir bence.

Böyle bir başlık mı vardı ? 🤔 ılk defa görüyorum. Bence insanlar genel olarak hayatta mutsuz kimse gülümsemiyor kaşlar çatılı ağız kenarları aşağı bakıyor. Mutlu olmayı bilmiyorlar . Ögrrtmenlik itibarsızlaştı evet belki bircok eksisi var ama sabahları gülümseyerek gelip bizden güzel bir çıft söz bekleyip gözümüzün içine bakan ögrencilerimiz var daha güzel ne olabilir. 

Beni mutsuz edecek bir konu kalmadı.Bugün ders, kurs, müfettiş teftişi, tören sunumu, destek odası, nöbet hepsi vardı.Çocuklar yazarken bir anlık sandalyeye oturdum ve ziraat mobil döviz hesabımı açtım gülmeye başladım sınıfın tamamı bana bakıp güldü.İşte mutluluk.Daha düne kadar para mutluluk getirmez tezini savunan biriydim.