öğretmen arkadaşımızın paylaşımı lütfen dualarınızı esirgemeyin ve yazıyı okuyun
"Canımın içi, gözümün nuru ilk göz ağrım. Doktorlar artık yapacak bir şey yok, ağrılarını hafifletebilirsek anca diyorlar. Peki ne yapıcım ben diyorum. Bekle diyorlar. Neyi diye soramıyorum çünkü benim sessiz akan göz yaşlarım onların omuzumu sıvazlayarak yüzüme çaresiz bakışları her şeyin cevabını veriyor. ama ben dile getirip söyleyemedikleri o kelimeyi ve o sonu kabul etmiyorum. Boğazımda sözcükler düğümleniyor, nefesim kesiliyor düşünmek bile beni boğuyor. Naneyim ben ya, nasıl kabul edebilirim nasıl gün sayabilirim. Her doğan güneşten korkuyorum. Hayır asla pes etmeyecek benim yavrum, beni bırakmayacak . Allahım onun devasını verecek. Varsın umut yok desin doktorlar, ben Rabb'ime ve yavruma güveniyorum. Belki modern tıp bir şey yapamayacak ama tek çare o değil. Allahım kuzumun şifasını bir şekilde verecek. LÜTFEN bu yazımı herkesle paylaşın belki başka bir yolla bu illette kurtulan vardır. Belki bana bir yol gösterirler. Umut verecek deva olacak her türlü tedaviye doktora muhtacım. Lütfen herkesle paylaşın belki birileri çıkar. Bize umut olur, bir yol gösterir derdimize ilaç olur. Ben gün saymak istemiyorum . Bu koridorlarda defalarca duyduğum anaların babaların yavrum diye attıkları çığlıkları ben atmak istemiyorum. Lütfen çok dua edin her gün edin. Lütfen... Hacettepe Üniversitesi Onkoloji Hastanesi'de.Gülcan ÇALPARMAK ONAT
Öğretmenim çok çok üzüldüm. Yeğenim tam 2 hafta önce, Gazi Tıpta lösemi illetinden dolayı vefat etti. Doktorlar ablama hep demişti. Kendinizi hazırlayın diye. Ablam konduramıyordu, iyileşecek diyordu. Yeğenim 2 sene savaştı ama olmadı. Hala inanamıyorum. Mevlam tez zamanda bu kanser illetinin dermanını versin inşallah.
