BİLİYORUM; YAŞIYORUM...
- Yaşamımda önce sevmeyi öğrendim; çünkü sevdikçe kendimi tanıyabildiğimi gördüm.
- Bağışlamanın ne olduğunu anladım ve bağışlamanın bana yeni dostlar kazandırdığını gördüm.
- Bir gün geçmişime baktığımda pişmanlığımdan üzülmediğimi gördüm; bunları ben yaşadım çünkü...
- Birisini anımsamanın, aslında küçük bir telefon görüşmesi denli kolay olduğunu biliyorum artık.
- Aslında bana değer veren kişilerin çok yakınımda olduklarını, fakat gözlerimin hep uzaklarda olduğunu anladım.
- Birisini kırdıktan sonra özür dilemenin aslında beni ben yaptığını anladım.
- "Sen benim için önemlisin" diyebilmenin, verebilecek en büyük armağan olduğunu anladım. Kıyıda yürür ve düşünürken birinin de beni düşündüğü duygusu, beni sevindiriyor.
- Mutlu olmanın, aslında bir kedinin güzel bir anını yakalamak denli kolay olduğunu anladım.
- Kaçırdığım olanakların, bana aslında yeni olanaklar yarattığını gördüm.
- Yıldızların benim için parladığını görmeyen gözlerimin, gün geldi yaşamımdan kayan yıldızların gömüldüğü geçmişi unutması gerektiğini anladım.
- Gözlerin, sözcüklerden daha önemli olduğunu ve yalan söyleyemediklerini biliyorum.
- Yaşamımda, yanımda görmek istediklerimi yanımda göreceğim; çünkü onların bana değer verdiklerini biliyorum.
- Telefonun 160 karakterine üzüntünün, mutluluğun, yıkıntının sığdığını gördüm.
- Yaşamın, yaşamaya değer olduğunu ve istersem her an mutlu olabileceğimi öğrendim.
(alıntı)
