Bir Öğrencim " Babamdan Nefret Ediyorum"dedi. O Baba Da Bir Eğitimci

Bende babamdan nefret ediyorum en büyük nedeni öz babam olmasına rağmen sanki yabancı bi adam  çün kü ben küçükken bana zaman ayırmadı ki bağlarımız o zamandan beri kopmuş ve babamın bir alkolik oluşu evde huzurun olmaması... daha saysam gider arkadaşlar size akıl vermek gibi olmasın siz öğretmensiniz ben öğrenciyim çocuklarınızla ne kadar çok zaman geçirirseniz sizin için o kadar kardır onlarla ilgilenin en önemlisi onlarla konuşun beraber gezin ben bu saydıklarımı çok nadir yaptım babamla ben küçükken.Son diyeceğim baba ve çocuk arasındaki bağ koptumu onarılması çok zor.

Herkese saygılar

Fehaş Hocam Şiir Beni ,bizi,kısaca Tüm Kendi  Söküğünü Dikemeyen  Eğitim Camiyasını Anlatıyor.inanın Duygulandım Ağlamaklı Oldum Elinize Sağlık.belki Bu Vesile İle Kendi Çocuklarımızıda Hatırlarız İnşallah.

Kesinlikle katılıyorum.En azından kendi adıma.Akşama kadar yorulan beynim akşam kızımın isteklerine fazla cevap veremiyor.En verimli olduğum vakit öğrencilerimle geçiyor.Bazen çok vicdan azabı hissediyorum.Onada aynı ilgiyi göstermeye çalışsam gücüm yetmiyor.

aynen katılıyorum.
eve geldiğimde enerjim çok az kalıyor evde de yemek yap bulaşık vs.. derken enerjim neredeyse tükeniyor.çocuğuma birşey kalmıyor.

bütün iyi babalar iyi bir eğitimci,bütün eğitim alanıyla uğraşanlar iyi bir baba  mıdır? babalık içten gelir önce babalığı sevmek gerekir.

aynen katılıyorum eşimde bir eğitimci hemde iyi diyecebileceğim türden.5 yıllık bir baba sadece 1 yıldır baba olmaya başladı diyebilirim.daha yeni yeni çocuğuyla ilgilenmeye başladı.yanlış anlaşılmasın eve geliyor.alışveriş yapıyor benimleyken doktora götürüyor parka götürüyordu ama ben olmadan parka bile bir kere götürmemiştir son bir yıla kadar doğru dürüst.

Arkadaşlar size katılmamak mümkün mü? Ben de sizler gibi sabır depolarımın tamamını okulda kullanıyorum eve gelince kızımın en ufak bir nazına bile dayanamıyorum bence de mum dibive ışık vermiyor

Çocuğunuza yoruldum demeden harcayacağınız biraz enerjiyle çok şeyler verebilirsiniz.Çocuklar yorgunum, sonra oynarız, kendin oyna, şununla oyna bukalimelerden nefret ediyor.Tamam deyip az daolsa oynarsanız iyi oluyor.

Arkadaşlar size katılmamak mümkün mü? Ben de sizler gibi sabır depolarımın tamamını okulda kullanıyorum eve gelince kızımın en ufak bir nazına bile dayanamıyorum bence de mum dibive ışık vermiyor

Bende hocamın sözlerine bir cümle ekleyeyim:
Kendi çocuğunuzu kendiniz okutmayınız.
Saygılar.

Konu başlığı çok itici geldi bana. " .....  o baba  da  bir  eğitimci " Hepimiz insanız  öğretmen olmakla melek olunmuyor biliyorum. Bir gün öğretmen arkadaşım bana şöyle demişti. " biz toplumun şekillenmesinde örnek insanlarız, öğrencilerimize yol gösterip yetiştiriyoruz.Kendi çocuğunun yetişmesini sağlayamazsan toplumumu nasıl düzeltirsin"  demişti. Şimdi baıyoruz  o  onu  dedi;  şu  şunu dedi;  şu  film çeviyor sağa sola  çamur saçıyor....
ne olursa  olsun  ana baba sevgisi, vatan millet sevgisi ile yetiştirmeliyiz  tüm  çocukları..

Çocuklar ilgi ve sevgi istiyor.Bunları vermek zor değil esirgemeyelim...

evet her zaman yakındığım bir durum bazen kızıma yeteri kadar ilgi gösteremediğimi düşünüyorum.aynen arkadaşlarıma katılıyorum.okuldaki öğrencilerime gösterdiğim sabır eve gelince çocuğuma kalmıyor.bu duruma çok üzülüyorum.ayrıca bayan arkadaşlarımın da dediği gibi evde bulaşık yemek resmen işten gelince koşmacayla geçiyor.
bir de bazı durumlarda eve okulla ilgili işleri de getirdim mi.çocuğuma zamanım kalmıyr.yetişemeyince  kendimi ilgisiz bir anneymişim gibi hissediyrum.