Bırakın Kalsın

Rahmetlik Abdürrahim Karakoç'un şiirlerinin hepsinde bir mana, tarif edilmez bir gerçeklik vardır. Şiirlerinde ki her kelime, her cümle sosyal hayatın, dünün, bugünün, yarının kıvrımları arasında su gibi akıp gider...
"Çok'ta kederlenir, 'az'da gülerim
Ustura ağzında düşüncelerim..
Deliliktir belki.. bırakın kalsın.
*
Doğan her bebeğin hakkı var bende
Öğütülen benim her değirmende
Ne sonu, ne ilki...bırakın kalsın."
Ben de diyorum, "Bırakın kalsın."
*
Gençliğin getirdiği güzellikler yerini artık yorgunluklara bırakıyor.
İstesen de bacaklar eskisi gibi yürümüyor.
Mutfaktaki yüksek raftan uzanıp aldığın bir bardak bile akşama kadar kol ağrısı yapıyor. Düne kadar kadar tırıs çıktığın basamaklar üçüncü katta nefes nefese bırakıyor kalbini; oturup dinleniyorsun dakikalarca. Kapı ziline basmak bile ayrı bir hüner; başka zile bastığının farkında olmuyorsun çok defa...
Saç sakal kışa dönüyor, her telinde ayrı bir mevsim; temmuzda üşüyorsun ocakta alev alev yanıyorsun. Yaprakların dökülüyor, yağmurlar kesiliyor. Bir yanın ıslak, bir yanın kupkuru...
İçtiğin çayın, aldığın her türlü nevalenin verdiği o mübarek tadın yerinde hapın ilacın kekremsi kokusunu, tadını duyuyorsun ağzında....
Dalıp gidiyorsun bir yerlere; kimi zaman Ankara oluyorsun, kimi zaman Yozgat, kimi zaman Kırıkale Kayseri, kimi zaman bomboş, sahipsiz bir köy oluyorsun.
Olmasın desen de her su yatağını bulup senden uzaklaşıyor.
Oturup kalıyorsun bir başına.
Karakoç'un dediği gibi "Bırakın kalsın!"
*
"Güzel insanlar güzel atlara, iyi atlar iyi insanlara yoldaş olup çekip gitmiş."
Kırat gibi koştuğumuz yollarda artık başka atlar, başka taylar koşuyor.
Yol değişmiş, kural değişmiş; koşan her at birbirini tekmeliyor, birbirini ısırıyor. Herkes herkesin sırasını kapma telaşında; ne kural kalmış ne edep!
Sorsam binlerce sebep; "Bırakın kalsın!"
*
Çarşıda pazarda, yolda yokuşta dünya yansa umurunda olmayan gençler...
Ellerinde eğlenceleri(!) kol bacak boyun döğmeli, kimi sakallı, kimi uzun saçlı, kiminin saçı arkadan bağlı. Konuşmalarında o malum ünlem(!) fark etmiyor kız erkek...
Durdurup "Nedir bu ağzından çıkan" desek...
Azar işiteceğim belli; "Bırakın kalsın!"
*
Çocukların hepsi yemek özürlü, yemek yiyeceği yok.
Hepsi sıska, boyu posu yerinde olanlarda renk yok.
Anamızın sırtımızı yumruklayarak yedirdiği "yemek bitmeden kalkmak yok!" korkuları da artık yok!?
Yemek masasında telefon, telefonda çizgi film.
Çocuk ne yediğinin farkında bile değil, taşı versen onu da yiyecek.
Nerde o eski sofralar, nerde o mübarek iklim..
Kimseye söyleyecek bir kelimecik sözün yok; "Bırakın kalsın!"
*
Haftada bir pazara gidersin, her şeyi elinle seçersin eve gelirsin içinde iki üç adet bozuk domates.
"Ellerimle seçtim" dersin, kendi kendine kızarsın, kafanda onlarca soru, konuşsan kime konuşacaksın her şey içinde kalır Allah'a havale edersin.
Markete gidersin bir tarafı eksik, yırtık para,
Hastaneye sıra alırsın herkes girer en öndeyken en arka sıra,
Taşınırsın; incelik yok getirirler her şeyini kıra kıra.
Nasıl yaparlar nasıl ederler bilmiyorum.
"Bırakın kalsın!"
*
Gittiğin düğün cenaze,
İstiyorsun bekliyorsun haliyle, onlarda gelsin bize.
Ortak olsun acımıza neşemize. Ama nerdee!*
Akrabalıklar bitmiş, komşuluk ölmüş, onlarda haklı(!) pahalılık, yer, hastalık falan filan.. 
Ardından bir de küfür yersin!
"Bırakın kalsın!"
*
Eski dostlar, eski arkadaşlıklar dünde kalmış.
Kırk yıl aramamış arkadaş, "düğünümüz var" diye haber salmış(!)
Ahh o eski güzellikler, eski muhabbetler, yüreğe dokunan şarkılar türküler, davetsiz, habersiz gidilen misafirlikler, birimizin "biz" olduğu günler...
Hepsi dünde kalmış; "Bırakın kalsın!"
*
"Ne yarım tam yarım, ne bütün tamam
Yolcular anlamaz, ben anlatamam
Tren son durakta.. bırakın kalsın."

Balkondayım.
Dışarıda inceden inceye insanı üşüten bir soğuk var, üşüyorum.
Sırtımda kazak, "Bırakın kalsın!"

adamın biri
01.08.2024/ Sarıkaya

    Bir insanın ki bu kim olursa olsun.
Israrla iyilikleri güzellikleri, doğrularıları gösternenize, yaptığı yanlışların kendine ve çevresine verdiği zararları somut olarak göstermenize rağmen anlamıyorsa sizi; BIRAKIN KALSIN ne hali varsa görsün.

    Bir insanın ki bu kim olursa olsun.
Israrla iyilikleri güzellikleri, doğrularıları gösternenize, yaptığı yanlışların kendine ve çevresine verdiği zararları somut olarak göstermenize rağmen anlamıyorsa sizi; BIRAKIN KALSIN ne hali varsa görsün.

Gercekten çok doğru hayatta en zor şey anlamayana anlatmaktır.

Büyürsün,okursun,meslek sahibi olursun.Çoluk çocuğa karışırsın,onları da büyütürsün.Orta yaşı geçerken kafa dank eder yaşanması mümkünken yaşayamadıklarına..Bir evi,odayı,sofrayı paylaştığın karındaşlarınla  anlaşmazlıklar başlar.Anne baba yaşlı ve hasta ise en merhametlide kalır çoğu yük..O yaşa kadar ana baba hakkını anlayamamışlarsa BIRAKIN KALSIN dersin.
Evladı da ona öyle yapacaktır..
Ismarlama sevgi,saygı,ilgi olacaksa hiç olmasın..BIRAKIN KALSIN yalnızlığınız kendi değerinde..
 

Büyürsün,okursun,meslek sahibi olursun.Çoluk çocuğa karışırsın,onları da büyütürsün.Orta yaşı geçerken kafa dank eder yaşanması mümkünken yaşayamadıklarına..Bir evi,odayı,sofrayı paylaştığın karındaşlarınla  anlaşmazlıklar başlar.Anne baba yaşlı ve hasta ise en merhametlide kalır çoğu yük..O yaşa kadar ana baba hakkını anlayamamışlarsa BIRAKIN KALSIN dersin.
Evladı da ona öyle yapacaktır..
Ismarlama sevgi,saygı,ilgi olacaksa hiç olmasın..BIRAKIN KALSIN yalnızlığınız kendi değerinde..
 

Hocam şimdi diyelim benim annem annesine bakmadı bende ona mı bakmayacağim o yaptiğini çekecek diye . Peki bende bakmazsam sadece o yaptigini yaşıyor diye benim kızım da bana bakmayacak ya bu kısır döngü ne zamana kadar devam edecek ? Ve bu döngü nasıl kırılır bunu bende merak ediyorum gercekten diye simdi yazdım

Bence herkes yaptigini bulur diye birsey yok belki öbür dünyada durum degisiyordur ama bu dünyada degil bence

Bence herkes yaptigini bulur diye birsey yok belki öbür dünyada durum degisiyordur ama bu dünyada degil bence

Burda birbirine bağlı ya da bağımsız birçok değişken olabilir..birseyin karşılığı aynısı olmayabilir. Yani sen annene bakmazsan evladında sana bakmaz diye bi karşılık olmayabilir ama bunu farklı bi şekilde istemediğin bi duruma ya da sürekli sıkıntıya düşerek görebilirsin.. burda bi de söyle bisey var, herkes kendinden sorumlu..Yani kişi annesine bakmazsa sorumluluk onda..annem nasıl olsa annesine bakmadı benim de anneme bakmama gerek yok dersem o sorumlulukta bana ait..annem annesine bakmadı ama ben inancım gereği anneme bakacağım dersem o sorumlulukta bana ait.

Şu gerçek ki tarih tekerrürden ibaret.Bu zinciri kırmanın tek yolunun, kendimizin veya büyüklerimizin yaptığı, o an doğruymuş gibi gelen yanlışları, nefsimizi eze eze tekrar etmemek diye düşünüyorum.Çocuklarımız bizi izliyor çünkü.

      Çok istediğimiz bir şey için her türlü çabayı göstermemize rağmen bir türlü elde edemiyorsak bırakalım kalsın.

    Çünkü istediğimizin gerçekleşmemesi;  istediğimiz hayrımıza değildir, zamanı gelmemiştir gecikmesi hayırlıdır, ileride daha iyisi olacaktır, başkaları için göremediğimiz bir zararı olabilir, sabrımız sınanıyordur...

"Bazı kimselerle konuşmak, anteni olmayan bir radyoda klasik müzik dinlemek gibidir.İstediğin kadar ileri oynat, duyduğun tek şey parazittir..."

(Alıntı)

Elindeki paradan başka kimsesi olmayanları.

Çok uzatmamak gerek bazen...

    Yapılan bir işin sonuna yaklaşılmış fakat hem yorgunluk hem de isteksizlik varsa; yapılan işin çok bir aciliyeti ve hayatî bir önemi yoksa BIRAKIN KALSIN.

     Modern ülkelerde iş çok hayatî değilse saatinde bırakılır. Bizde ise saate değil; işin bitirilmesine odaklanılır genelde. O nedenle de düzensiz bir günlük hayat yaşanır.
 Tam da bu yüzden bazen "BIRAKIN KALSIN!" denmeli.

Bencil ve cimri insanlardan asla beklentiye  girmeyin. ;BIRAKIN KALSIN kendi fakirliğinde...