Geçen yıl bir birinci sınıf öğrencim vardı. içgüdüleriyle büyümüş.Kural, temizlik, saygı, eğitim,terbiye,sosyallik hiçbir şey gösterilmeden yetiştirilmiş.Hakkı!Her gün bir macera bunun gibi ...öyle masum ve tatlı ki. Bir sabah okula geldim ağacın dibine oturmuş ayaklarını uzatmış o soğukta. Ağzı yüzü kapkara ışıl ışıl .ne yapıyorsun Hakkı diye sordum "ay öğretmen piknik yapıyorum" dedi. elindeki ne dedim."alaabış"dedi.(alabış karganın bir türü.Yani alakarga.Burda alaabış deniyor.) Kupkuru kemik kocaman bir kuş.annesi sabah bütün halde pişirmiş kömürde kapkara. Çocuğum okulda yesin diye vermiş eline.Bizim Hakkı ' da diş de yok zaten kemirmeye çalışyor sabahın köründe ağaç dibinde....Bir taraftan gülüyorum bir taraftan kusmamaya çalışıyorum kuşun kokusundan. Siz düşünün...
Hakkı bu sabah gelmiş "öğretmenim size bir süprizim var, gösterebilir miyim?diyor. Öyle kibar ki...Bana çiçek toplamış... :Dnerden nereye...Eskiler geldi aklıma.
Seni seviyorum Hakkı.
;Dcanım oğlum...
