Neyse ki lojmanda kalmıyorum hocam. Bir de lojmanda kalsam çıldırırdım.
Yalnız kar suyu ile yapılan çayı ben seviyorum, yemeği nasıl güzel olur. 
Kar suyu ile çokça çay içtik. Ama tadını nedense hala hatırlamam.Tadı yoktu.
Bir gün çokça kar yağdı. (ben diyeyim 2 metre siz diyin 20 cm.) Dağ köyünde, lojmanın metal kapısını o gün iki arkadaş, yağan ve hala yağmakta olan kardan dolayı açamadık. Yalan değil, çok panikledik.Bizi kimse hatırlamaz zannettik. Lojmanın kapısına sırt vurduk tekmeler attık. Sanırım yaklaşık 30 dakikalık bir çalışma verdik.
Sonunda metal kapıyı açmayı başardık. Özgürlüğe koştuğumuz, kapı açıldığında, dışarıda sadece beyaz bir renk vardı her yerde. İnsan gözünü zararsız saydığım tek renk olsa da, göz yakacak kadar beyazdı.
Ne yaptık derseniz ... Pişirdiğimiz kuru fasulye tabağını, karın içine sadece bir kaç kez sokup çıkararak, tabakların da bembeyaz olduğunu keşfetmiştik. Bulaşıklar hiç bu kadar kolay temizlenmemişti.
Susuz ve deterjansız bir temizliğinde, birikmiş mutfak temizliğinde, bir anlık hayat kurtardığını hissetmek..., umarım bizim geçmişte yaşadıklarımızı siz de yaşamazsınız.
