7-8 yıl önceydi. Müstakil bir okulda 1. sınıflar bende. Harfler falan derken 6 hafta sınıf defterini doldurmadım. Dedimki kendi kendime bu iş böyle gitmez. Okulun servisini beklerken oturdum öğretmenler odasında masaya başladım yazmaya. Bayağı bir mesafe kat etmiştim. O ara bir arkadaş ismi lazım değil
dibime yanaştı elinde kocaman bir domates nereden bulduysa artık. Isırmasıyla benim bembeyaz gömleğim, özene bezene doldurduğum sınıf defterim kıpkırmızı. Bizim arkadaşa hüzün dolu gözlerle dönüp baktığımda pişmiş kelle gibi bana sırıtıyordu.
Tabii tekrardan bir sınıf defteri alarak, yeni bir başlangıç yapmak zorunda kalmıştım.
Heeeyyy gidi günler heeeyyy...
Biz müfettişleri, müfettişler bizi kandırmaya devam ediyor işte.