Hayırlı akşamlar değerli birleştirilmiş sıınıf öğretmen arkadaşlarım...
Allah'a şükür birleştirilmiş sınıf ve müdür yetkililik belasından kurtulmuştum bu yıl... Ama ara sıra özlüyorum o günleri... Tek başına bir okulda çırpınmayı bazen özlüyorum... Doğunun köyündeki o masum, yanakları soğuktan kıpkırmızı olan çocukları özlüyorum... Artık ulaşım sorunu yok, artık yalnızlık sorunu yok, artık bütün işleri tek başına yapma sorunu yok, artık hergün beş parçaya bölünme sorunu yok, artık duvarlarla sohbet etme ve kafayı yeme sorunu yok, artık mem ile yüz göz olma sorunu yok, artık hemen çık gel toplantı var sorunu yok(en uzak ulaşılmaz köyden)... İnsan bazen eskiyi hatırlıyor ve bir gülümsemeyle, ne günlerdi diyor...
Yaşayan bilir... Allah yardımcınız olsun...
Aynen öğretmenim yaşayan bilir.Darısı başımıza...
Bazen öyle daralıyorum ki her şeye koşuşturmaktan ama çocuklarım yok mu onların gözleri beni ayakta tutuyor....