sınıfa gireriim herkes öteye beriye koşturuyo hadi derse diyorum kimsenin umrunda değil, zor zar oturtuyorum gürültüye devam uyarıyorum yok mecburen yine bi bağırıyorum susuyo hepsi, ne zaman yemek yicez ne zaman teneffüs olacak derdinde bugün kimsenin umrunda değil...keyfim heyecanım kaçıyo insan ne olursa olsun hatırlanmak istiyo
biraz ders yapıp kutlamayı yapacaktık heves falan kalmadı istemem ben kutlama falan bu dağ başında emeğimi azıcık farkeden olsa bana yeter
yapmadım programı, okutmadım şiirleri marşları ne olduğunun farkında bile olmadan okuyacaklar buna ihtiyacım yok. öğleden sonra da yemekli pasta börekli kutlama yapacaktık artık o da kutlama değil de karın doyurma olacak.. her yıl öğretmenler gününde içimden bişeyler kopuuup gidiyo bu dağ başında. hani hep diyolar ya -senede bi gün değil her gün hatırlanmalı diye- benim fazlasında gözüm yok kii bi gün sadece 1 gün hatırlansam da yetecek bana
darısı bir dahaki öğretmenler gününe artık umut dünyası malum
