merhaba arkadşlarım nasıl geçti gününüz?Bugün son derste öğrencilerime 20 yıl sonra bana mektup yazın dedim.Şimdi mektupları okudum çok güzeller.Biri yazmış ki sizin sayenizde matemetiği sevdim ve mühendis oldum.Sizi çok özledim.Hayatımın unutulmaz ,vazgeçilmez öğretmeni şimdi işe gitmeliyim müsait olunca tekrar yazarım.Ellerinizden öperim.öğrencin Yaşar
Çok duygulandım.Sizlere de tavsiye ederim:)
Ne güzel ve keşke!..
Ve o keşkeler gerçek oluyor inanın yaklaşık 13-14 yıl önce 7.sınıfların Türkçe derslerine girmiştim görevlendirmeyle..
Yıllar sonra ilk defa geldiğim bu kentte göreve başlama yazısını verip,hadi dedim eşime çay bahçesine gidelim,epeyce oturduk denizi izledik ,tam çıkacakken çay bahçesinden esmer kara kaş,kara sakalllı bir genç :''affedersiniz siz öğretmen misiniz?Edebiyat öğretmeni misiniz?Adınız...soyadınız.. değil mi?''diyerek yolumuzu kesti.
Şaşırmıştım.Öğretmenim dedi siz bize derste ödevlendirmiştiniz,':'Ölü Ozanlar Derneği''ni izleyip sınıfta anlatacaksınız düşüncelerinizi diye bir de kitanıbı okumuştuk sayenizde..''dedi.
Hayretle bakakaldım,büyümüş koca delikanlı olmuş,yurtdışında üniversite okuyormuş,şehre bir arkadaşını görmeye gelmiş,ellerimden öpmek istedi olmaz dedim,buralara uğrarsan evime beklerim..
Belki bunu ikinci kez yazıyorum buralarda,ama gerçekten etkilemişti beni.Demek derste okulda söylediğimiz pek çok şey etkiliyor onları geleceklerini de.
Öğretmenliğin en güzel tarafı da bu,hatırlanmak..
Ve onları güzel yerlerde görmek.
Verdiğiniz örneği en kısa zamanda uygulayacağım öğretmenim sağolun...
