bazen düşünüyorum. biz neden buralarda çalışıyoruz, büyük okullardakiler neden oralarda çalışıyor? kader mi, ceza mı??
bana kattıkları çok ama bulundukları mevki kişiliğinden başka kişilikleri olmayan insanlar "ben senden büyüğüm" der gibi bakıyorlar bizlere.
akıllı tahta, projeksiyonu bırakın, bilgisayarım, telefonum, öğretmen odam, hatta bir öğretmen wc bile yok, ama yine de öğretmen olduğumdan mutluyumm. bu bana yeter de onlara yeter mi bilmiyorum:)
Doğuda bir yerde mi görev yapıyosunuz hocam.
Yazdıklarınızı okudumda bir zamanlar ben de bunları kendi kendime sorup dururdum.
Şimdi bakıyorum da duyarsızlaşmaya ve her türlü imkansızlığa alıştığımı görüyorum.