Devrik hükümdarların sürüldükleri yerde yaşadıkları ilk günkü psikolojiyi yaşıyor gibiyim.. Ve asırlık bir çınarın şahit olduğu onca yaşanmışlığın ardından yıkılmasıyla yaşadığı acıyı duyumsuyorum sanki.. Bir dağın zirvesinde erimemek için inat etmiş ama Ağustos sıcağına daha fazla dayanamamış bir top karın eriyen son zerresinin yaşadığı acı gibi sancıyor ruhum.. Yenilmeyi aklından bile geçirmezken savaş meydanında esir alınmış Yıldırım gibi kanıyor yüreğim.. Ne yapsam olmuyor.. Çok güzel insanlar tanıdım burada, çok sıcak, çok içten yüce gönüllü insanlar.. Ama artık gitme zamanı.. Olmuyorsa çok da uğraşmanın manası yok.. Allah bütün zümremin ve cefakar öğretmenlerimin yardımcısı olsun.. Allah utandırmasın!!!
biz burada olmayı seviyoruz hem de çokkkkkkkk............
eeeee yemeğe kim davet ediyor bugün... Sabah çaylar bendendi yemeği de biri üstlensin artık:D
2.sınıf dökümanlarında ne keşfettim arkadaşlar bilal dikici öğretmenimiz yollamış,kesirleri kavramayanlara oynatabiliriz... [linkler sadece üyelerimize görünmektedir.] Herkese afiyet olsun..
Şu an 2.061 kişi ve 143 üye var.