Birleştirilmiş Sınıf Öğretmenlerinin Günlüğü 2

tesekkürler öğretmenim jandarmanın gelmesi şart oldu zaten

spartax öğretmenim doğum gününüz kutlu olsun nice yıllara...

banu öğretmenim geçmiş olsun iyice abartmışlar hırsızlık olayını devamıda gelcek gibi gözüküyor jandarmanın gelmesi en iyisi bu durumda...

moşimato öğretmenim çocukların nerden nereye geldiğini bilmeden sanki hiçbirşey yapmamışız gibi davranan müfettişler yüzünden insanın morali bozuluyor açıklamaya çalışıyorsun seni dinlemiyor bile kendi bildiğini söylüyor eleştirmeye devam ediyor canınızı sıkmayın değmez müfettişler için...

liff öğretmenim çocuklar havalarla birlikte ısındılar havalarda uçuyorlar bin kere söylüyorum birbirine vurmak yok diye boğuşuyorlar vuruyorlar sonrada biz şakalaşıyorduk yok güreşiyorduk diyolar

bugün pazartesi ilk gün olmasına rağmen sanki 3 gündür okula gidiyormuş gibi yorgunum bitkinim kafam alt üst olmuş...

öncelikle kolay gelsin hocam, işimiz zor. bahsettiğiniz karga meselesini arkadaşlarıma yakınlarıma anllatığımda güldüler, ve bende güldüm. içinde hüzün vardı bu gülüşün. nasıl bir canlı bu kargalar, çelik teli parçalayıp içeri giriyorlar. böyle bir şey olamaz. hepsini öldürmek istiyorum.

Kargalar yuva yapmasın diye çelik olduğu iddia edilen tel örgüden sene başında okul ve lojman bacasının etrafını çevirmiş ve rahat bir nefes almıştım. Bu sabah önce okul bacasının gene kullanılamaz olduğunu görünce önce onu temizleyip sobayı yaktım. Şimdi de lojman bacasının tellerinin kargalar tarafından yırtılıp kullanılamaz hale geldiğine şahit olmuş bulunmaktayım.. Kargaları sevmiyor, baharı (ve O'nu) can havliyle bekliyor, uzaklara bakıyor ve baca temizleyip odun kırmaya gidiyorum..

öncelikle kolay gelsin hocam, işimiz zor. bahsettiğiniz karga meselesini arkadaşlarıma yakınlarıma anllatığımda güldüler, ve bende güldüm. içinde hüzün vardı bu gülüşün. nasıl bir canlı bu kargalar, çelik teli parçalayıp içeri giriyorlar. böyle bir şey olamaz. hepsini öldürmek istiyorum.

Lojmandan dışarı attığım her adım sonrası taşla karga kovalıyorum. Psikopatçasına, hırsla, kinle.. Derdimizi kime anlatabiliyoruz ki sayın hocam, gülüp geçiyoruz sadece.. O gülüşün altında birikeni de bilen bilir..

Günlüğü şöyle bir okudum arkadaşlar içimi bir hüzün kapladı inanın...

Nedir bu köy öğretmenlerimin çektiği dedim..Kendimi sizle bir tutmadım bu kez,çünkü akşam olduğunda kendi evimde ailemin yanındayım..
Ama tek başına köylerde lojmanlarında olan,kargalarla,bacalarla,hırsızlarla, ve daha nicesiyle uğraşan benim emektar öğretmenlerim,zümrelerim sizler elleri öpülesi değerli insanlarsınız..Hakkınız hiçbirşeyle ödenmez..

Milletimizin çocukları için bu zorlukları yaşadığınız için sizlerle gurur duyuyorum..
Birde şu geçti aklımdan şimdi : Kim biliyorki bu çekilen zorlukları kim görüyor ki..
Banu öğretmenimin okuluna hırsız girmiş kim biliyor?
Oğuz öğretmenimin sabahtır baca temizliyor kim biliyor?

Biz öğretmeni atıyoruz ama nereye atıyoruz diye hiç düşünmez mi acaba kimse Orada neler yaşıyorlar diye hiç akıllarına getirirler mi acaba

liff öğretmenim akşam olunca evinize ,ailenizin yanına gidebildiğiniz için çok şanlsınız.bsio öğretmeni olmak başlı başına bir külfet bir de köyde kalmak zorundaysan daha bir ağır geliyr insana.ne tv avutuyor insanı ne de internet.

bazen kendi kendine konuşmak iyi geliyor
yada ben kafayı sıyırmaya başladım

Kafanıza takmayın Moşimato öğretmenim, yılda 2 gün gelip koca bir yılı değerlendirmeye çalışan insanları dikkate almaya bile değmez, işte böyle zamanlarda keşke hepimiz umursamaz insanlar olsaydık diyorum...

Doğum gününüz kutlu olsun spartax öğretmenim...

Banu öğretmenim üzüldüm olanlara, çok geçmiş olsun, ne yapın edin jandarmayı getirip gösterin köydekilere yoksa önüne geçilmez bu işin...

Hırsızlık olayına üzüldüm Melike öğretmenim, ne yazık ki yaşanıyor böyle olaylar, sanırım en iyisi tedbiri elden bırakmamak, müdür kapısını kilitli tutun bence...

Şube müdürü geldi okuluma geçenlerde,insan görmeye hasret kalmış olmalıyız ki adama silah zoruyla 2 bardak çay içirdim, neredeyse yalvaracaktım çay iç diye Desimal dosyalarıma baktı ve "Yeni sisteme geçildi hocam haberiniz yok mu" dedi... Ben de "İlçe milli eğitim olarak siz geçmediğinize göre sizin de haberiniz yok sanırım hocam" dedim, doğru biz de geçmedik daha ama yasa geçti haberiniz olsun dedi konuyu kapattı...

Adaylığımın kalkmasına 1,5 ay kaldı, uzun uğraşlar sonucunda taşımalı öğrenci gönderdiğim okuldaki rehber öğretmenime ulaştım, hocam ne yapmam gerekiyor, neler hazırlayacağım dedim, siz biliyorsanız ne yapmanız gerektiğini bana da söyleyin dedi, bilmiyorum dedim... Ben de bilmiyorum, uzaktayken sizin için yapabileceğim bir şey yok, müfettişler ilgilensin sizinle, adaylığınızın kalkmasında sorun çıkarmam merak etmeyin dedi... Bir şey diyecektim adama ama sustum  

Taşımalı okuldan gelen hoca serviste ayakkabılarımdaki çamura, paçalarımdaki toza baktı, utandım... Her ders tekrar siliyorum ama yine aynı oluyor desem anlar mı acaba yaşadıklarımı diye düşündüm, sustum...

Güneş gözlüğünü takmış, temiz giyimli, saçları fönlü diğer hocalara baktım, imrendim, yine sustum...

Ben hep susuyorum galiba bu günlerde...

bazen kendi kendine konuşmak iyi geliyor
yada ben kafayı sıyırmaya başladım

öğretmenim ben kendimden de sıkıldım inanır mısınız?

inanırım
tek kalınca öyle oluyor tabi , sürekli kendinle başbaşa olmak zor. bende de oluyor

öğretmenim ben kendimden de sıkıldım inanır mısınız?

al benden de okadar öğretmenim

az önce bir fare ile yaşanan koşuşturmayı kazandım.oysa buraya gelmeden ne kdar da korkardım adı bile geçince bağırırdım oysa şimdi onu yakalamak için çeşitli yöntemler geliştiriyorum.

cansu öğretmen :1    fare :0 

herkese iyi akşamlar...

  banu öğretmenim geçmiş olsun.arkadaşların da dediği gibi jandarmayı çağırmak işe yarıyor.ilk dönem başında okulumun kapısı iki defa zorlandı,içinde anahtar kırıldı.yapan da 13-14 yaşlarındaki muhtarın oğlu.bundan adım gibi de emindim.her iki seferinde de çağırdım jandarmayı tutanak tutturdum.ondan beridir bir şey olmadı şükür.
   
  moşimato öğretmenim sıkmayın canınızı diyeceğim ama insan ister istemez sıkıyor.hepimizin ne kadar emek verdiğini biz biliyoruz ama biraz da karşıdaki bilsin bir takdir etsin istiyoruz.o da olmuyor işte. durum bu olunca da zamanla ne heves ne azim kalıyor insanda.sadece vicdanını rahatlatmak için yapıyorsun yapacağını.

   cansu öğretmenim fareyi alt ettiğiniz için tebrik ederim

kendi yalnızlığımı yaşıyorum. duvarla sessiz çığlıklarımı paylaşıyorum. gözüm pencereye takılyor, dışarıda bir devinim, bir değişme, kuş cıvıltıları, çocuk sesleri...izliyorum her şeyi, bir süre sonra...herkes evine çekiliyor. ortalığı bir karanlık alıyor ve ben yine kendi yalnızlığıma dönüyorum..

kendi yalnızlığımı yaşıyorum. duvarla sessiz çığlıklarımı paylaşıyorum. gözüm pencereye takılyor, dışarıda bir devinim, bir değişme, kuş cıvıltıları, çocuk sesleri...izliyorum her şeyi, bir süre sonra...herkes evine çekiliyor. ortalığı bir karanlık alıyor ve ben yine kendi yalnızlığıma dönüyorum..

duygularımın tercümanı oldunuz hocam